Að drepast úr áhuga

á þjóðmálunum og sofnaði hérna á prjónaverkstæðinu, í litla tveggja sæta sófanum. Rumskaði við að Geir Haarde var með einhvern snúð við fréttamenn, það snöggfauk í mig en ég mundi það ekki nógu lengi og steinsofnaði aftur ...rosalegur áhugi huh..

Steinar er á kafi í vinnu , að reyna að næla sér í peninga fyrir bílaviðgerðinni..það er nú ekki alveg hlaupið að því þessa dagana..það er helmingi minna að gera en við eigum (eða áttum) að venjast.

Hér gengur dýrasamkomulagið ágætlega og allir að verða nokkuð sáttir og heimavanir bara. Kisi Rómeó er aðeins að bæta á sig smáaukakílóum enda dekrað svolítið við hann hehe. Það gerir ekkert, hann mátti við því alveg.

Man ekki meir enda geispa ég alveg hroðalega núna, vann síðustu nótt fram á morgun

Hér eru veiddar ruglaðar flugur

sem hafa óvænt raknað úr vetrarrotinu. Ég var líka að vinda upp lopa og kisa fannst heldur glatað að mega ekki tætast í því. Loksins gerðist eitthvað skemmtilegt og þá mátti hann ekki ! svindl...

Hérna kemur mynd af samkomulagi heimilisins

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afsakið draslið, þetta er tekið á prjónaverkstæðinu.

Svo kemur ný mynd í lopapeysualbúmið, mynd af sérpantaðri peysu.

Hún er alveg stórfalleg, þó ég segi sjálf frá.

Mér finnst hún hreinlega fallegust af peysunum..

Nú fer á prjónana ljósmórauð peysa, það verður gaman að sjá hvernig hún verður fullgerð.

Að mótmælunum, þið sem eruð á móti ríkjandi stjórn farið auðvitað og mótmælið þrátt fyrir að Hörður Torfason hafi sagt eitthvað í gær. Þetta snýst ekkert um hann, hann er ekki samnefnarinn heldur er óánægja þjóðarinnar samnefnari mótmælanna.

Hins vegar má alveg muna ; aðgát í nærveru sálar.

Maður má ekki alveg segja það sem manni sýnist, um það snýst mannleg vitund. Sumt hvorki gerir maður né segir, það er bara svo einfalt. Þetta gildir um alla, ekki bara opinberar persónur.

Í dag kemst ég ekki á mótmælin en þið sem lesið og farið eruð vinsamlega beðin að mótmæla hressilega fyrir mína hönd.

Í Frakklandi hjuggu þeir hausinn af aðlinum, við berjum í pottlok.

Gleðilegan mótmæladag.

Kosningar boðaðar en

blendnar tilfinningar. Það skyggir heilmikið á gleðina að komast að veikindum Geirs Haarde. Ég vakti mótmælandann og sagði honum fyrst að það yrði kosið 9 maí. Það kom eitthvað sigurvímutaut undan sænginni. Svo sagði ég honum frá veikindum Geirs, hann reis upp og horfði á mig, ég sá í augunum að þetta var ekki eitthvað sem hann hefði óskað sér.

Við Bjössi höfum misst okkar fólk úr slíkum veikindum og þess óskum við engum og þá meinum við engum.

Af þessu tilefni viljum við koma á framfæri ósk okkar um að Geir H. Haarde batni að fullu svo hann megi eiga áfram ánægjustundir með sinni fjölskyldu.

Geri ekki annað en að monta mig

af ættingjunum, ég rakst á þetta á netvafri áðan. Þessi heiðursmaður er móðurbróðir minn, sannkallaður jaxl sá gamli.

Mannlíf | 22. janúar 2009 | 10:13:15

Hvunndagshetja með stórt hjarta

Víkurfréttir hafa valið Sigurð Wíum Árnason í Reykjanesbæ Suðurnesjamann ársins 2008.

Sigurður er fulltrúi þess fólks sem finnur hjá sér þörf til að láta gott af sér leiða í samfélaginu. Einmitt núna, í brunarústum græðgisvæðingarinnar, þarf samfélagið hvað mest á einstaklingum eins og Sigurði að halda, fólki sem vill gera samfélagið betra og upphefja ný gildi og nýjan hugsunarhátt þar sem samkennd og náungakærleikur fær meira vægi.
Síðustu tvö árin hefur Sigurður gefið Heilbrigðisstofnun Suðurnesja tæki og búnað að andvirði tæpum 6 milljónum króna. Samt telst Siggi Wíum ekki til auðmanna sem vaða í peningum. Hann er bara ósköp venjulegur verkamaður út í bæ sem vildi láta gott af sér leiða og sýna þakklæti sitt fyrir þá umönnun sem bæði sonur hans og eiginkona fengu á stofnuninni en þau létust bæði úr krabbameini.
Siggi þekkir því vel missinn og sorgina.


Að ná sér eftir lærbrot

Við hittum Sigga Wíum á heimili hans í Baldursgarðinum, haltraði um húsið en hann lærbrotnaði í haust. Segist óðum vera að ná sér og bíði eftir því að komast aftur út að labba, sem hann gerði mikið af áður en hann varð fyrir þessu óhappi. Því fór það svo að Siggi þurfti sjálfur á umönnun að halda á HSS.
„Mér fannst það eiginlega dálítið fyndið að ég þurfti að skrönglast um á hækjunum að því að göngugrindurnar voru báðar í notkun,“ segir Siggi og skellir upp úr en á meðal þess búnaðar sem hann færði HSS voru einmitt göngugrindurnar.


Fyrirmyndarfólk á HSS

Í lok október 2007 færði Siggi Heilbrigðisstofnun Suðurnesja tvær súrefnissíur og fullkomna sjúkralyftu að gjöf. Verðmæti þessara gjafa var tæpar 1,6 milljónir króna en þetta gaf  Siggi í minningu sonar síns, Sveins. Hann hefði orðið þrítugur þennan dag en hann lést eftir baráttu við krabbamein og naut lengi góðrar umönnunar á HSS.
Fyrr á árinu hafði Siggi einnig fært sjúkrahúsinu tvær súrefnisissíur að gjöf til minningar um Svein og Bertu Sveinsóttur, eiginkonu sína, sem einnig lést af völdum krabbameins. Hún naut umönnunar á HSS í veikindum sínum og segir Siggi gjafirnar vera í hvorutveggja í senn til minningar um þau og í þakklætisskyni fyrir þá umönnun sem þau hafi notið hjá frábæru starfsfólki sjúkrahússins. „Það er ekki hægt annað en að gefa þessu fólki toppeinkunn. Þetta er alveg fyrirmyndarfólk þarna á HSS,“ segir Siggi.




VFmynd/HBB - Siggi við hluta þess tækjabúnaðar sem hann hefur fært HSS.

Á efstu myndinni afhendir Páll Ketilsson, ritstjóri Víkurfrétta, Sigurði viðurkenninguna Suðurnesjamaður árins 2008.
---

Meira en framlag ríkissjóðs

Auk þess búnaðar sem að ofan er talinn hefur Siggi fært sjúkrahúsinu fimm fullkomin sjúkrarúm með öllum búnaði, flutningshjálpartæki, sprautupumpu til lyfjagjafar, tvo hjólastóla með sessum og fótahvílum, tvær göngugrindur og blóðþrýstingsmæli með eyrnamitamæli. Samtals nemur verðmæti gjafanna hátt í 6 milljónir króna sem er þrefalt hærra en það framlag sem ríkissjóður ætlaði stofnuninni til tækjakaupa.


Alltaf unnið við fiskinn

Sigurður er fæddur 1935 í Reykjavík en flutti suður til Keflavíkur 1971. Hann hefur alla starfsæfina unnið við sjávarútveg, bæði til sjós og lands. Starfaði meðal annars við fiskvinnslu í Brynjólfi hf í 17 ár. „Ég hef alla tíð verið við fiskinn, sem er nú undirstöðu-atvinnugrein þjóðarinnar. Það var nú um tíma þannig að sjávarútvegsþátturinn Auðlindin var tekin af dagskrá af því að það þurfti að tala svo mikið um útrás, banka og verðbréf. Nú er Auðlindin komin aftur á dagskrá og allir hættir að tala um útrás og verðbréf,“ segir Siggi og hristir hausinn yfir því hvernig fyrir þjóðinni er komið.
„Fyrst var fólki lofað níutíu prósent húsnæðislánum en þá komu bankarnir og vildu lána hundrað prósent. Hér áður fyrr upp til sveita voru stórbændur með vinnumenn, sem sumir voru kauplausir en höfðu fæði, húsnæði og klæði og áttu því allt sitt undir bóndanum. Sumir gátu gátu jafnvel eignast kindur og orðið bændur. Hinir voru bara þrælar. Að sama skapi má segja að hér sé orðin til stétt bankaþræla, En þrælunum hjá stórbændunum leið miklu betur en bankaþrælunum í dag því þeir höfðu öryggi,“ segir Siggi.


Okkur er ætlað hlutverk í lífinu

Fyrir ári síðan varð Siggi fyrir því óhappi að lærbrotna, eins og áður segir,  og á dögunum voru fjarlægðar skrúfur sem settar voru í hann. Það fór því svo að hann þurfti að dvelja á HSS í þrjár vikur vegna þessa og að sjálfsögðu fékk þessai rausnarlegi velunnarri sjúkrahússins höfðinglegar móttökur. Engu að síður „strauk hann heim“ áður en að útskrift kom, eins og hann orðar það sjálfur.
„Ágætur kunningi minn var lagður þarna inn en hann var að fara úr krabbameini. Það var bara verið að bíða eftir að þessu lyki. Það fékk svo á mig að ég treysti mér ekki til að vera lengur og fór heim. Það er erfitt að horfa upp á fólk fara svona,“ segir Siggi, sem þekkir vel sorgina eftir að hafa bæði misst son sinn og eiginkonu af völdum krabbameins. Sveinn sonur hann lést fyrir rúmum tveimur árum en Berta lést árið 1983.
„Ég er alveg klár á því að okkur er ætlað hlutverk í lífinu. En við verðum að vinna úr því sjálf. Þegar maður missir eitthvað þýðir ekkert að festast í þeirri hugsun að maður megi ekki missa og verði að hafa lengur. Maður sér hvað er að ske og þá er bara að byggja sig upp. Ef maður ætlar að leggjast inn í rúm og breiða upp fyrir haus geturðu alveg eins látið leggja þig inn á geðveikrahæli. Maður verður að vinna úr þessu sjálfur og sætta sig við hlutina eins og þeir eru. Það var auðvitað sárast að sjá hvað þetta tók langan tíma en á meðan hefur maður tíma til að hugsa málið meira en við skyndilegt fráfall. Ég held að þau niðri á sjúkrahúsi hafi verið svoltíð gáttuð á því að ég skyldi standa uppréttur eftir að ég missti hann Svenna,“ segir Siggi.



VFmynd/elg - Sigurður Wíum Árnason. Hvunndagshetja með stórt hjarta.

---

Tvær þjóðir í einu landi

Siggi hneykslast á því að í raun búi tvær þjóðir í þessu landi. Annars vegar alþýðan og svo hinir sem telja sig skör ofar eða „vitleysingarnir við Austurvöll,“ eins og Siggi orðar það. „Þegar lítið barn veikist og þarf að fara í aðgerð til Svíðþjóðar þá þarf að hefja söfnun og nurla saman fyrir kostnaðinum. Þegar ráðherra veikist og þarf á slíkri læknishjálp að halda eru peningar ekki vandamálið. Hvaða réttlæti er í því,“ spyr Siggi.
Um þessar mundir er verið að skera niður í heilbrigðisþjónustunni og talað hefur verið um einkavæðingu. Meðal annars hefur slíkt komið til tals með skurðstofurnar í Keflavík. Siggi segir að vissulega orki það tvímælis að félagasamtök, fyrirtæki og einstaklingar tækjavæði sjúkrahúsið með gjafafé en síðan ætli hið opinbera að leigja það til einkareksturs. Hann segir einkavæðinguna ekki til þess fallna að auka gæði þjónustunnar. Enda sé það markmið einkaðilans að hafa peninga út úr rekstrinum.
„Ég heyrði pistil í útvarpinu um daginn frá fréttaritara í Noregi. Þar var sagt frá manni sem fór á spítala, ekki mikið veikur. Eftir nokkra daga var hann orðinn fárveikur vegna sóðaskapar á spítalnum. Meðal annars var verið að endurnýta einnota sprautunálar vegna sparnaðar.“

Þessir helvítis peningar

Peningarnir sem notaður voru til tækjakaupanna handa HSS eru þannig til komnir að Siggi seldi verðbréf sem Sveinn hafði átt fyrir andlátið. „Ég losaði mig við bréfin strax og lagði peningana inn á bók. Enda hef ég alltaf verið á móti þessum verðbréfum. Í síðasta skipti sem Svenni stóð upp frá tölvunni, sagði hann: „Þessir helvítis peningar.“ - Þetta eru þeir peningar. En peningar geta verið bæði til góðs og ills“.

Mótmælandinn

á þessu heimili er farinn á Austurvöll. Móðir hans bjó til armband úr appelsínugulu efni sem fannst hér eftir nokkra leit. Það er hans leið til að sýna að hann styður ekki ofbeldi gegn lögreglunni né neinum öðrum. Hann reyndi að standa í skjaldborg framan við lögregluna í nótt þegar allt varð vitlaust. Hann græddi á því kúlu á hausinn og ætlar ekki að gera það aftur. Hann hefur fullan skilning á störfum lögreglu en þykir súrt í broti að vera bæði meisaður og barinn fyrir að reyna að aðstoða aðra mótmælendur við að verja líf og limi lögreglumanna.

Hann hefur fullan rétt á að mótmæla. Hans staða er þessi :

Hann er atvinnulaus

Hann er á þeim aldri sem atvinnuleysið bitnar mest á

Hann horfir upp á vandamál foreldra sinna við að reyna að halda húskofanum ofan á sér og honum sjálfum þar með.

Ég, móðir hans, styð hann í að mótmæla. Ég, móðir hans, hef sagt honum að ég muni ekki skamma hann verði hann handtekinn við mótmæli. Ég, móðir hans, hef lagt ríkt að honum með að taka ekki þátt í að grýta lögreglu. Ég, móðir hans, hef ennfremur lagt ríkt að honum að taka alls ekki þátt í að storma að heimilum lögreglumanna né áreita þá á nokkurn hátt.

Hann er friðsamur mótmælandi.

Áfram Bjössi !!!!!!!!!!!!!!!

Blöðin lesin með hryllingi þennan morguninn

Fólk kastaði gangstéttarhellum að lögreglunni. Ég var hinsvegar ekki á staðnum og vísa ykkur áfram á www.skessa.blog.is . Hún var þarna og veit hvað var í gangi. Hún hefur staðið friðsama mótmælavakt og það er henni að þakka ásamt fleirum friðsömum mótmælendum að breytingar virðast vera í farvatninu, sem betur fer.

Dagurinn hér byrjaði hinsvegar á morði. Við myrtum ekki lögreglumann né mótmælanda. Músarræfillinn var kominn á límborðann og henni var fyrirkomið snyrtilega, en ekki með neinu nema óbragði í munni. Við erum ekki morðóð hér. Líkinu var skutlað í tunnuna og ruslakallar komu stundvíslega hálftíma síðar og fjarlægðu glæpinn.

 

Tímaspursmál

hvenær stjórnin springur, Samfylkingin á enga möguleika í stöðunni aðra en að slíta þessu eða sogast niður í ræsið með sjálfstæðisflokknum.

Ég hef horft á 2 viðtöl við geir í dag (litli stafurinn er til heiðurs Hrönn) og hann tuðar sífellt það sama, orðinn örþreyttur á sál og líkama, það sést alveg. Þessu fólki sæmir ekki að sitja lengur.

Rómeó virðist sáttur við okkur hérna. Hann lá lengi hjá mér í dag og þvoði sér í krók og kring. Steinsofnaði svo hjá mér..í rauðbröndóttri hrúgu. Hann fylgist með hundunum -rólegur- og er steinhissa á Lappa þegar Lappi er að þramma á húsgögnin. Keli situr og horfir á hann, passar sig á að fara ekki ofan í hann en hefur áhuga á að fylgjast með.

Ég held að þeir þrír eigi alveg eftir að samlagast ágætlega. Rómeó þrammaði á sófabrúninni í dag og skoðaði hundaskott sem á vegi hans urðu, skotteigendurnir ákváðu að láta það bara yfir sig ganga og skoðunin tók fljótt af.

Þetta verður fínt held ég.

Það munaði minnstu að þeir færu að leika í dag á ganginum.

Af Steinars bíl eru endalausar slæmar fréttir, það er allt ónýtt í drifinu á bílskömminni. Hann hefur verið að nota minn bíl og á meðan prjóna ég ljósgráa peysu.

Málið er hinsvegar það að við þolum ekki svona aukaútgjöld, vinnan hefur minnkað og Steinar er bara í einni vinni miðað við tvær áður.

Lánin á húsinu hækka eitthvað hvern mánuð....

ég er ekki að skrifa um þetta til að fá neina vorkunn, heldur til að segja frá aðstæðum millistéttarfjölskyldu á Ónýta-Íslandi. Við vorum ekki með 90% lán. Við vorum langt undir því.

Fari þetta í rassgat !

Bjössi og Eva skruppu út að borða í kvöld. Þau eru búin að vera saman í ár.

Til hamingju með það krakkar.

Örfærsla

hér bættist við fjölskyldumeðlimur í kvöld, við ættleiddum kött. Hann er oriental blendingur og er orðinn 3ja ára, hann er vanur hundum en leist nú ekki meira en svo á bræðurna hérna. Hann er sestur upp í glugga og snýr upp á sig. Hann er samt ekki með neinn æsing og ég sé alveg fram á að þetta lagist.

Meira síðar

Pollýanna sett í vinnu

Í gærkvöldi var ég ein heima, ein með hvuttum og mögulega mýslu þó að ég sæi hana hvergi í gær. Ég fann mér ekkert að horfa á og fékk eitthvað ofnæmisvesen í augun þannig að ég sá ekkert og varð að setja á mig kaldan bakstur. Þar með datt uppfyrir allur prjónaskapur og sjónvarpið mitt eina haldreipi. Ég fletti fram og til baka á flestum rásum og fann ekkert til að horfa á þannig að ég endaði á undankeppni Eurovision, nær dauða en lífi af einskærum leiðindum. Gott og vel, ég kíkti á það framundan bakstrinum og fannst lögin alveg skelfing...horfði líka síðast og hefði viljað öll fjögur lögin þar inn í staðinn fyrir þessa hörmung líka.

Mér tókst að skríða í bælið á skikkanlegum tíma og steinsvaf alla nóttina.

Í morgunbirtunni leit þetta betur út og ég fór í vinnuna. Eftir smáumhugsun varð ég rosalega glöð yfir leiðindum mínum kvöldið áður. Það er þvílíkur munur að geta þó amk leiðst. Ég hef setið, stjörf með tóm augu yfir sjónvarpinu, lömuð innra með mér af sorg, ekkert komist að nema Himmi minn, ég hef ekki skynjað neitt í kringum mig og hef bara einfaldlega ekki verið með í neinu. Í þau skipti sem bráð hefur af mér þá hef ég skrifað það sem ég sá í þokunni hingað inn...

Þannig að ég þakka fyrir að hafa getað leiðst.

Ég heyrði í bloggvinkonu í dag, það er snilld að geta tengt rödd við bloggarann. Ekki það að við höfum spjallað neitt lengi saman, þá hefði hún orðið of sein í vinnuna og allt farið í kerfi..

Haukur frændi þvoði fyrir mig 2 Benza í dag og það er þvílíkur munur ...ég hef bara sjaldan séð Steinar eins glaðan og í dag þegar ég renndi heim í hlað á hreinum Benz. Hann var nokkuð viss um að hafa sent mig á kolskítugum bíl í vinnuna í morgun. Hann gekk framhjá forstofunni og leit til hliðar, stoppaði og velti þessu fyrir sér, fór svo alveg fram í forstofuna og skyggndist út um gluggann. Þá kom þetta geislandi bros. Það hvarf ekki einu sinni þegar ég sagði honum að hann þyrfti að gauka smá aurum að frænda fyrir þetta.

 

Alveg hress

og í fínu skapi, fékk líka frábærlega skemmtilegan gest áðan og komst að því að sameiginlegi heilinn virkar líka feis tú feis. Hehe.

Er mikið að vinna þessa dagana...

Nýjasta slúðrið er að nýi landsbankinn hrynji á mánudaginn.

Ég er hinsvegar ekki spámannlega vaxin og veit ekkert um það hvort þetta er satt en miðað við ástand mála þá treysti ég engu og engum.

Þið fyrirgefið kommentaleysið og bloggleysið hérna megin