Var ansi brugðið

í dag þegar ég skreið loksins á fætur og las yfir fréttamiðlana á netinu. Þessi árás hjá þeim á Lagastoð sló mig alveg útaf laginu. Umræðan í þjóðfélaginu og hatrið er líka löngu orðið svo mikið. Er þetta þannig þjóðfélag sem við viljum tilheyra ? Þjóðfélag þar sem fólk sem mætir í sína vinnu að morgni eigi alls ekki víst að komast heim að kvöldi ? Er þetta það sem fólk vill ?

Ég er alveg viss um að meirihlutinn vill þetta ekki.

Svo er hitt. Fyrir hverju er barist ? dauðum hlutum ? Er það lögmönnum að kenna að fólk fær innheimtubréf frá þeim ? Ég hef alveg staðið í þeim sporum. En ég fann sökudólginn - það var ég. Ég ýmisst borgaði ekki reikninginn vegna gleymsku eða peningaleysis. Það var ekki þeim að kenna samt.

Ég hef misst íbúð á uppboð og verið í tómu tjóni fjárhagslega. Þegar upp er staðið þá skiptir það ekki máli. Það má alltaf útvega sér annað húsnæði eða aðra bíla ef þeir fara.

Reynum að skríða upp úr þessum skotgröfum, hjálpumst að við að leysa málin en án haturs og ömurlegrar umræðu. Högum okkur eins og fólk en ekki eins og skynlausar skepnum.

Manninum sem varð fyrir árásinni óska ég góðs bata og velfarnaðar og öllum þeim sem að Lagastoð koma - starfsfólki og fjölskyldum þeirra. Sömu ósk ber ég í brjósti fyrir þá sem að árásarmanninum standa. Þeirra spor eru líka þung.

(það er ekki lokað fyrir athugasemdir en ég þarf að samþykkja þær áður en þær birtast)

Í dag

er afmælisdagur ömmu hans Himma og skírnardagurinn hans. Amma hans dó þegar hann var pínuponsulítill og við frestuðum skírn hans um nokkurn tíma en ákváðum svo að nota afmælisdag Þórdísar ömmu hans.

Örn Bárður jós dreng vatni í Grindavíkurkirkju á æskulýðsdegi.

 

Fámenn veisla bara heima á eftir.

 

Hérna erum við mæðgin daginn þann, árið er 1986 :) 

það er ekki nokkur glóra í þessu

Eftir um það bil 6 mánuði verða liðin fimm ár síðan hann Himmi minn dó. Í dag er ég auðvitað mun skárri en fyrst á eftir, þá fannst mér ég vera stödd í helvíti. Ég er á jörðinni en enn er hver dagur barátta , barátta um að vilja vera með í þessu lífi. Oft hef ég hugleitt að fara bara á eftir honum, losna við þessa skelfilegu kvöl sem hefur heltekið mig. Það gengur samt ekkert upp - ég hef um fleiri að hugsa en mig í þessu sambandi. Það er samt að renna upp fyrir mér ljós, líklega verður þessi kvöl minn fylgifiskur æfina út 

 

Þá verð ég bara að tækla það einhvernveginn án þess að gera útaf við mína nánustu. Ég tala ekkert um þetta, hef bara kvölina fyrir mig. Steinar sér hana speglast í augunum - stundum. Ég reyni að hlífa honum líka. Hann á ekkert að eiga ónýta kellingu - hann á betra skilið þessi elska.

 

Það eru allir hressir líkamlega heima, dýrin spræk og ekkert verið um slys eða veikindi á þeim í vetur. Hvolpur stækkar eins og hann fái borgað fyrir það, í hlutabréfum auðvitað.

 

Þar til næst... 

Jæja

Þá kom loksins nafn sem mér finnst dálítið flott, Úlftýr. Það er svona dulúðugt og stórt nafn. Hefði passað vel með nafni afa míns eða bróður hans. Þeir hétu Mýrkjartan og Elliðagrímur og áttu svo systur sem hét látlausu nafni, María. Hún lifði ekki lengi held ég. Þeir urðu gamlir kallar.

Nöfnin Ermenga og Úlftýr samþykkt

Ótrúlega mikill listamaður

en hún varð eiginlega fjölskylduvinur á mínu heimili með myndinni Bodyguard. Barnapían mín og fósturdóttir, Alda, hélt óskaplega upp á Whitney og horfði endalaust á Bodyguard. Alda hefur áreiðanlega verið fyrst í röðinni á eilífðarlendunum þegar Whitney kom yfir. Aðra mynd hélt Aldan mín heitin líka mikið upp á en það var Dirty Dancing með Patrick Swayse (afsakið ef ég skrifa þetta ekki rétt) en hann er líka látinn.

 

Whitney Houston látin

Óttast uppsögn segir hann

Hann hefur kennt í 30 ár og telur sig hafa verið innan þess ramma sem hann má vera alla þá tíð. Það getur vel verið, ég veit ekki um það. Hef heldur ekkert fylgst með Snorra.
Það sem hefur breyst er þetta. Fólk bloggar. Fólk telur sig hafa leyfi til að viðra sínar skoðanir og talar um málfrelsi. Í þessari frétt kvartar hann yfir að vera álitinn asni vegna orða sinna.

Fólk hefur að sjálfsögðu málfrelsi en...það er ekkert sama hvernig fólk gerir það. Það er næsta verkefni þeirra sem blogga. Að hætta gífuryrðunum og fækka upphrópunarmerkjunum.

Við þurfum ekkert að viðra skoðanir okkar á öllum málum.

Verum góð - það er betra.

Óttast uppsögn

Kastljósið og Landhelgisgæslan

Þegar ég var krakki þá stóðu þorskastríðin yfir við bretana. Okkar menn voru sko hetjurnar okkar krakkanna og áreiðanlega margra fullorðinna líka. Ég las allar frásagnir og fréttir af átökunum á miðunum. Horfði á fréttirnar og hélt sumpart fyrir augun þegar freigáturnar siglu á varðskipin okkar. Var reið við bretana og fannst þeir vandræðaþjóð.
Enn finnst mér Landhelgisgæslan flottust. En þá kemur að því sem ég er að hugleiða. Við erum búin að fá þetta flotta nýja varðskip, ég á reyndar eftir að skoða það persónulega. En þá er fjárskortur að plaga gæsluna þannig að þeir eru meira og minna með tækin sín í leigu annarsstaðar í heiminum. Mér finnst þetta ekki ná nokkurri einustu átt. Þurfum við ekki að hafa þessi tæki hérna ? Og ef ekki, afhverju eru þau þá ekki seld ?

Viðtal Kastljóssins í gær varpaði ljósi á hörmulegt sjóslys. Eiríkur sagði frá þessu og er í mínum huga þvílík hetja og jaxl. Slík slys geta gerst hér við land og hvað þá ? Á gæslan að koma askvaðandi, siglandi í næsta þvottabala ?

Virðum líf sjómannanna okkar.

Fjármögnum Landhelgisgæsluna !!

Aðgátar er þörf

og það virðist ætla að vera viðvarandi ástand þarna undir fjöllunum og á sandinum.

Ég er annars ágæt eins og sakir standa. Hef bara verið í vinnunni og svona.

Milljón dollara spurningin er þó ; hvað kemst ég að hjá augnlækni án þess að þurfa að bíða hálft árið ?

Erfiðar aðstæður á sandinum

Hann Jens sagði það !

Sjáiði bara 

 (http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1218280/)

Þið verðið líklega að afrita og líma, stjórnborðið með einhver skemmtiatriði við mig hérna ! 

Frábært !

Óvenju gott viðtal, maðurug sér gleðina tindra í augunum. Ég man bara ekki eftir að hafa séð það hjá nokkrum manni í viðtali fyrr.

Gangi þér vel vinur, þú ert snillingur og átt allt gott skilið !

Borðaði sig út úr starfinu