Gott kvöld

Hef nú ekki frá neinu stórmerkilegu að segja en hef myndir til að montast með. Horfði á Hinrik 8 part 2 í sjónvarpinu í gær og það vakti mestu lukkuna hjá mér að sjá hvað Steinar var hneykslaður á þessum kóngi, Steinari fannst hann koma illa fram við kerlur sínar.

En söfnunin fyrir bílnum hennar Öldu er komin í 31000. Bestu þakkir til þeirra sem hafa lagt okkur lið í þessu, það eru bara nokkrir dagar eftir áður en við hættum.

En hérna koma myndir

Þessir tveir eru barnabörnin mín, Patrekur Máni og Vignir Blær. Svo flottir guttar, báðir verða 6 ára í júlí.

Hérna nýtur litli bróðir aðstoðar Vignis stóra bróður síns við akstur á kappakstursbíl. Áhuginn leynir sér ekki hjá þessum litla snáða. Hann ætlar að koma til ömmu sinnar annað kvöld meðan foreldrarnir skreppa í bíó. Amma hlakkar til að knúsa hann.

Bleslind

og margbúin að lesa þessa fyrirsögn vitlaust, las alltaf BANvænir Þingeyingar...shit....botnaði nú ekkert í því, þekki ekkert nema góða Þingeyinga.

Barnvænir Þingeyingar

Fer ekki á tónleikana í Laugardal

en ég er búin að vera að hlusta á þennan í dag, með tilheyrandi gæsahúð og rekju í augum. Ekki veit ég nú hvaðan ég hef smekkinn fyrir svona tónlist en víst er að ekki kom það úr uppeldinu. Mamma aldrei fljótari að spretta úr spori en þegar svona tónlist kom og slökkti á útvarpinu. Á áætlun hjá mér er að fara bæði í Óperuna og líka á balletsýningu og þá sérstaklega Svanavatnið. Það er of hvasst hér til að myrða nokkuð og Steinar kemur ekki með farartækið mitt svo ég sit enn heima.

Njótið !

'

Ég má til með að sýna ykkur þetta, sérlega ykkur sem hafið gaman að Simon Cowell. Það er að vísu nokkuð aftarlega á myndbandinu en þegar söngvarinn syngur þá glitrar tár í augum Simons. Það er sjaldgæft held ég.

Þetta er ég

voruð þið ekki búin að steingleyma mér ? Hehe nei varla.

ég er heima amk hálfan daginn í dag. Ég þyrfti að fara út í garð og finna út hvernig maður fremur árangursríkt morð, á njóla. Hann er vaxinn upp við hlið reynistrés krílis sem þolir líklega ekki þessa samkeppni lengi enda njóladruslan miklu stærri. Reyni að leita ráða hjá vinnufélögunum í gær en uppskar ekkert nema misgáfulegar sögur um þá sjálfa reykjandi njóla á árunum fyrir Krist. Held að þeir séu ekki garðyrkulega vaxnir þarna hjá mér kallarnir. Áhuginn einskorðast við að hægt sé að éta það, brugga úr því eða reykja það hehe.

Ég sit hér og blogga meðan ryksuguvélmennið þrælast um gólfið, ég held að ég hafi bara sjaldan eytt aurunum í jafngáfulega vitleysu. Allar húsmæður eiga sér verk sem þær fella sig illa við eða geta ekki unnið svo vel sé. Minn akkilesarhæll hefur alltaf verið gólfið. Nú er það seif og ég hamingjusöm með það.

Fór og nærði öfundina í gær, fór að kíkja á baðið hjá systu minni. Ég er nefnilega bara með baðkar sem ég þarf að brölta upp í til að fara í sturtu, eins og hún var með. Keli og Lappi fengu að fara með og þvílík hundahamingja að hitta uppáhalds frænkuna sína. Þeir fá sjaldnast að fara með þegar við förum í heimsóknir, það er svolítill gauragangur í þeim þegar þeir verða ofsaglaðir. Við vorum einmitt að ræða það um daginn að systur væru að verða gamlar og þyrftum að bregðast við því. Ég segi nú bara eins og Þráinn Bertelson í blaðinu í dag, leiðin milli vöggu og grafar er styttri en ég átti von á. Hún er allaveganna fljótfarnari.

Ég hef ekkert farið í garðinn til Hilmars. Ég fæ mig bara ekki til að fara þangað. Allaveganna verð ég að hafa einhvern með mér í það. Mér finnst hann ekki vera þar. Mér finnst eins og ég hafi týnt honum einhvernveginn. Mér finnst hann hvergi vera. Og þó hann býr í hjartanu mínu og þar verður hann alltaf. Hann er meira með mér en nokkuð annað. Ef maður gefur sér að til sé himnaríki þá held ég að þar sé orðin þröng á þingi og nokkuð víst að englavængir koma ekki að nokkru gagni nema þá með dyggri aðstoð flugumferðarstjóra. Æsir fóru til Valhallar, og í öllum herklæðum minnir mig. Það er auma vistin að rogast um í eilífðinni með sverð og skjöld og í brynju. Þá er áreiðanlega betra að fara eitthvað annað og helst berrassaður.

Það gengur vel að kroppa saman fyrir Öldu mína, í bílinn hennar. Við erum núna komin í 29.000 og nokkrir hafa haft samband og vilja hafa þetta í huga um mánaðamótin. Ykkur öllum kann ég bestu þakkir fyrir.

Njólamorðráð eru vel þegin í kommentum.

Kveðja

Ragnheiður raðmorðingi

(Steingrímur, brenndi auðvitað ruslpóstinn en ekki reikningana. Story of my life sko)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nokkrar fágætar erlendar fuglategundir hafa sést í veðurblíðunni á suð-austurlandi síðust daga. Þannig hafa Þyrnisvarri, Seljusöngvari og Straumsöngari sést í Einarslundi á Höfn í Hornafirði. Bláheiðir hefur sést svífa yfir Skógarsand og þá hafa mandarínendur verið á Borafirði eystri og í Kelduhverfi.

Straumsöngvarinn er einna saldgæfastur þessara fugla. Þetta er í þriðja sinn sem þessi tegund finnst hér á landi. Heimkynni straumsöngvara eru aðallega í mið- og austur Evrópu. Í Rússlandi, Úkraínu, Hvíta-Rússlandi, Eystrasaltslöndunum og Póllandi.

Prófarkalesa Rúv, prófarkalesa. Það er ekkert að því að slá innsláttarvillu en þrjár í svona smákrílisfrétt ?

Að allt öðru, hafið þið séð geitunga ? Ég hef ekki séð einn einasta í sumar, ég veit að þeir eru mest áberandi síðsumars en maður hefur þó alltaf séð til þeirra fyrr.

 

Eldsvoði í eldhúsinu

og við Steinar erum greinilega með stáltaugar. Við vorum að hjálpast við að elda í kvöld og ákváðum svo að taka til pappíra sem lágu í eldhúsinu. Sortéra ruslpóstinn frá reikningum sem eiga rétt á sér. Ég tíni saman nokkra ruslpósta og hendi þeim á helluborðið. Eftir augnablik horfi ég hissa og STEINÞEGJANDI á loga blossa upp á gasvélinni. Hm, segir Steinar, tekur logandi blöðin hinn rólegasti og fleygir þeim í vaskinn og skrúfar fyrir gasið. Ég geng, í sömu rólegheitunum, að vaskinum og skrúfa frá vatninu. Eldurinn dauður og við horfum á hvort annað og flissuðum bara. Hvorugu okkar brá nokkuð, það var eins og við værum alvön að reyna að brenna ofan af okkur kofann.

Við erum náttlega flottust.

Annars er allt í góðu bara, ég er bara í vinnunni og hef það fínt bara.

Helmingi minna um að vera

eða þannig, næstu daga verð ég bara í einni vinnu en ekki tveimur. Það er ágætt vaktafrí þarna á milli. Annars hafði ég hugsað mér að skrifa aðeins um og kynna fyrir ykkur Ölduna mína.

Hún kemur úr stórum barnahópi, fjórða í röðinni af sex systkinum. Elstir voru tvíburar, annar þeirra lést sviplega fyrir nokkrum árum. Hann fór hress að heiman að kvöldi en kom aldrei heim aftur, hann drukknaði af slysförum og fyrir framan báðar systur sínar. Yngstu systkinin tvö eru þroskahömluð, annað þeirra er á sambýli en hitt getur spjarað sig með aðstoð. Fyrir fáum árum hneig faðir Öldu niður heima við eldhúsborðið, hann og konan hans voru heima. Hann hafði þá um nokkurt skeið gengið til lækna vegna hjartveiki. Þennan dag stöðvaðist hjarta hans.

Alda er jákvæðasta manneskjan sem ég þekki. Ég talaði við hana í dag og spurði hvernig hún væri ; ég er ágæt sagði hún bara.Alda hefur alltaf verið tágrönn en nú er hún orðin allt of grönn, eðlilega. Hún er mikið veik. Hún greindist rétt fyrir afmælið sitt í mai með krabbamein í þvagblöðru, við rannsókn fannst krabbi í þremur eitlum sem liggja við hrygginn og í einum í brjósholi. Lungun eru þó hrein. Næsta myndataka verður eftir c.a. 6 skipti í lyfjameðferð. Þá á að skoða og plana næstu árásaraðferðir gegn krabbanum. Við Alda erum eins og mæðgur, við erum bestu vinkonur. Ég man ekki þá tíð að ég þekkti ekki Öldu og hennar fólk.

Um leið og ég minni enn á verkefnið (hætti því í byrjun júlí) þá býð ég góða nótt. Það ætti að vera bannað að verða svona þreyttur en þetta lagast, ég hef nægan tíma til að hvíla mig í gröfinni...ja allaveganna ef systir tekur ekki upp á að grafa mig upp (sjá www.siggahilmars.blog.is)

Knús á línuna.

 

Að taka viljann

fyrir verkið eru einkunnarorð hér hjá mér.

Ég má ekkert vera að því að blogga, þarf að vinna mikið í bili.

Tók burt reikninginn sem ekki tilheyrir þessu verkefni, Öldubíl. Verkefnið Öldubíll lagaðist mikið, ég fékk nefnilega arf upp á 137.000 og ég get notað það í sjóðinn. Síðast þegar ég gáði voru komnar 11.000 krónur ( í gærkvöldi)  og loforð sem eiga að greiðast um mánaðamót. Þetta er fínt.

Hjá henni er lyfjameðferð í dag.

Farin út í góða veðrið að vinna, kem aftur um miðnætti en verð tölvutengd frá 15.30.

Njótið dagsins

Að ganga af trúnni

er bara sáraeinfalt. Í fyrra sat ég í kirkju, horfði einbeitt fram fyrir mig, framhjá hvítri kistu og hélt fast í hendi dóttur minnar. Marga daga þar á eftir sat ég heima og hugsaði, hugsaði og hugsaði. Ég hlustaði á messur á sunnudögum, ég fór í skírnarmessu, ég fór í fleiri jarðarfarir og ég hélt áfram að vera reið. Ég er enn reið og fæst ekki til að samþykkja einhvern Guð.

Fyrir mér er Guð réttlæting, andlegur plástur, möguleg skýring þegar skýring er ekki til..semsagt tóm vitleysa. Ég vil hann ekki, hann er ekki til gagns í mínum huga.

------------------------------------------------------------------------------------

Í dag fór ég í eitt stæðið okkar. Stoppaði þar annar bíll í röðinni og ákvað að hreinsa til aðeins umhverfið. Fór í plasthanska og gekk að fyrri bílnum. Sá bílstjóri opnaði gluggann með mikilli varúð og spurði mig með skelfingu í röddinni : Hvað ertu eiginlega að fara að gera ? Ég ákvað að sleppa því sem fyrst kom upp í hugann vegna þess að um er að ræða gamlan mann. (ætlaði að segja að það væri komið að árlegri endaþarmsskoðun) Í staðinn sagði ég kurteislega : Bara, tína upp stubbana og svoleiðis meðan ég bíð. Hann dæsti allshugar feginn.

______________________________________________________

Söfnun fyrir Öldubílinn er enn í gildi og verður fram til c.a. 4 júlí. Endilega smellið inn einum fimmhundruðkalli eða þúsundkalli, þið sem eruð aflögufær.

---------------------------------------------------------------------------------------

"Fjórir rússneskir unglingspiltar voru í dag dæmdir í níu til átján ára fangelsi fyrir manndráp framið í byrjun árs, í bæ nærri Vladimir. Piltarnir lömdu 25 ára karlmann til meðvitundarleysis og hentu honum því næst á eldsvoða sem brennur til minningar um sovéska hermenn sem féllu í síðari heimsstyrjöldinni. Maðurinn lést af sárum sínum."

Með leyfi að spyrja, hvaða skilning leggur blaðamaður í orðið eldsvoði ?

Hrökk upp

og geispa endalaust en næ bara ekki að sofna aftur. Hamar óskast !

Eitthvað hafið þið náð sambandi við heilladísirnar, í gær tókst okkur gamla að keyra inn nýtt met á báða bílana. Það var ágætt mál.

Þið sem viljið taka þátt í að fjármagna bílinn hennar Öldu sjáið upplýsingar hér í höfundarboxi. Hinir láta sem þeir sjái ekki neitt. Þetta er tilraun og ég ætla að sjá hvernig gengur. Það þarf ekki að vera nema 1000 kall. Bíllinn kostaði bara 220.000.

Ég hef eiginlega engar fréttir, mikið búin að vera í vinnunni. Vinnukonan sér um að ryksuga gólfin hér hjá mér, annað bíður bara betri tíma. Við húsmæður vitum allar mætavel að draslið og rykið bíður bara rólegt eftir að við tökum það, það er sannað mál.

Ég ætla ekki að blogga reiðilestur um þennan sem urðaði hvolpinn, ef eitthvað réttlæti er til í heiminum þá hittir svona hegðun hann sjálfan fyrir. Mér hefur alltaf fundist að þeir sem eru vondir við dýr séu mannleysur.

Við lentum í óskemmtilegu atviki í gær á Álftanesveginum. Hér eru sett upp skilti til að vara ökumenn við fuglum enda ungar hér um allt. Eitt spóabarn ákvað að nú væri tíminn til að fara yfir veginn þegar við komum akandi. Steinar varð að stíga þétt á bremsuna til að aka ekki á hans hátign. Við þurftum samt ekki að stoppa alveg enda spói litli lappalangur og fljótur að þramma yfir okkar akrein. Svo heyrum við þetta ferlega bremsuvæl fyrir aftan okkur. Shit ..sagði farþeginn í framsætinu og Steinar gaf duglega í til að vera ekki fyrir. Það leið smástund og þá ók framúr okkur með bægslagangi og dekkjavæli stór amerískur jeppi. Flottur jeppi en hann átti greinilega ekki eiganda í stíl við sig sjálfan, Steinar fékk bara puttann og svo hvarf farartækið í rykmekki. Við lentum fyrir aftan hann á ljósunum og enn vildi hann koma skoðun sinni á framfæri með "fingramáli". Steinar þóttist ekki sjá hann og ekkert skilja. Þessi jeppi hefur ansi oft henst framúr mér á mikilli ferð hér út á Álftanes. Hér er friðland fugla og mér finnst að þeir sem ekki virða fuglalífið og aka í samræmi við það geti bara verið einhverstaðar annarsstaðar ! Mér er enn í fersku minni í fyrra þegar einhver ók niður heilan hóp af stálpuðum gæsaungum hér á Jörfaveginum, djö sem ég varð pirruð á þvi !

Jæja pirring lokið, fuglarnir farnir að syngja og best fyrir mig að reyna að haska mér í bælið.

Líklega ekki snjöll hugmynd

en jæja...þið lítið bara framhjá því þá, það skiptir engu. Þetta leysist, ég get leyst það.

Annars ætlaði ég bara að bjóða góða nótt, ég er algerlega uppgefin...

Ég bætti aðeins við í höfundarlýsingu og þar er skýring (svona amk til hálfs) Nánari upplýsingar fást í emailinu. Ég held að ég sé búin að svara öllum sem skrifað hafa, bestu þakkir elskurnar fyrir ykkar hlýhug og óendanleg gæði.

----------------------------------------------------------------------

Ungur piltur lést í umferðinni í nótt. Fólkið hans sér ekki góða veðrið og fallega umhverfið í dag. Hugur minn er hjá þeim. Sporin þeirra verða svo þung, svo hræðilega erfið.