Svo hundlasin

að ég sef bara. Heyri í ykkur seinna.

Veðurskræfan bloggar

með skjálfandi fingrum ...shit hvað ég er hrædd við svona veður. Við hlógum samt að mér aulanum alla leiðina heim áðan. Steinar keyrði eins og hann væri með fullan bíl af postulíni en hélt í hendina á mér heim. Ég talaði eins og maskína (geri það alltaf þegar ég er hrædd) og rótaði í töskunni minni og fann mér allt til að gera á heimleiðinni annað en að horfa út. Ætlaði ekki að þora út í bílinn í Skógarhlíðinni, var í pilsi vegna þess að ég fór í jarðarför áður en ég mætti í vinnuna. Við skemmtum okkur við að ímynda okkur hvernig ég léti ef við værum jeppafólk. Steinar stakk upp á svefntöflum fyrir jeppaferðir og ég sá fyrir mér vorkunnarsvipinn á ímynduðum ferðafélögum, að hann skuli nenna að hafa kellinguna með sér...dæs.

Ég reyndi ekki að opna hurðina á Bens hérna heima og lét kallinn teyma mig alveg inn í hús....djís...ógeðslegt veður ....

Fékk senda æðislega mynd af fallegum bræðrum áðan og ætla að sýna ykkur hana...ég fer svo að sofa og ætla að sofa í hramminum á kallinum mínum...

Litli mann heldur brúnaþungur en Vignir stórhrifinn af litla bróður, flottastir !!

 

 

Þið eruð náttlega indæl -viðbót 2

en ég ætlaðist nú ekki til að hérna birtist grátkór, ég er enn bara að spá í þetta...en var líka að spá í öðru.

Hérna er haugur af bloggvinum sem ég les stundum hjá, þeir kvitta aldrei hér og eru ekki í neinum samskiptum við frú Ragnheiði. Ég hef lengi haft hug á að fækka þeim til að ég nái að sinna betur þeim sem hérna vilja vera í samskiptum. Mitt keppikefli var ekki að safna bloggvinum....hér eru þeir allt of margir.

Þeir sem vilja vera hérna áfram listaðir sem bloggvinir verða að gera vart við sig í kommenti við þessa færslu. Öðrum mun ég eyða á næstu dögum. Endirinn verður líklegast að bloggið verður aðeins opið skráðum bloggvinum. Ég mun svo sjá til áfram eftir það.

Eftir því sem ég hugsa þetta betur þá verð ég vissari í minni sök um að loka bara fyrir síðuna þannig að einungis skráðir bloggvinir á nýtilteknum listum geti bloggað. Þið sem ekki eruð skráð á Moggablogg getið þess vegna stofnað síðu þannig að ég geti bætt ykkur við. Síðan má vera tóm en hún ætti að duga til að heimila þennan aðgang.

Ég kann bölvanlega við mig svona frammi fyrir alþjóð með oft persónulega hluti og vil heldur draga mig aðeins meira í hlé.

Fór í mis við kall minn í morgun, reyndi að hringja og hann á tali. Hringdi aftur og hann á tali. Hringdi oftar og hann enn á tali. Ætli þið séuð búin að fatta að honum finnst gaman að tala í símann ? Hann á einn vin sem hann talar rosalega mikið við, konan hans nennir aldrei að tala við hann í símann hohoho. Sé karlugluna úr Ártúnsbrekkunni. Hentist á eftir honum og uppað hlið hans og flautaði á hann og veifaði illilega símanum mínum. Hann segir með varahreyfingum að hann sé í símanum. Hvenær í ferlinu hefði ég ekki átt að fatta það !!! Ók við hlið hans nokkra stund og hvessi illilega á hann glyrnurnar. Hann varð svo héralegur á svipinn að ég sprakk úr hlátri og ákvað að tala bara við hann seinna....Ljóta súpan það að vera með bilaða konu í næsta bíl og eiga svo heima í sama húsi og vargurinn.

Hvað haldið þið að þyki sanngjarn tími að hafa uppi þessa bloggvinahvatningu ? Ég meina svo fólk segi ekki, ég vissi ekki um þetta ?

Sumum finnst áreiðanlega rosa flott að vera með svona marga bloggvini...ég vil hafa þetta öðruvísi, færri bloggvini og betri samskipti við þá. Þannig sýnist mér þetta kerfi virka best.

Ég fékk svo góða heimsókn áðan, bjartur og fallegur snáði, elsta ömmubarnið mitt-Vignir Blær- Hann mátti ekki vera að stoppa lengi, á leið austur með pabba og ömmu sinni. Hann lofaði ömmu að koma bráðum aftur og þá erum við að spá í að leika okkur í tölvunni hennar ömmu. Amma á Wiii leikjatölvu og spilar stundum í henni golf, Bjössi keypti um daginn annan leik í hana sem virðist passa fyrir yngra fólkið. Vignir er eldklár og lærir þetta vísast á undan ömmu sinni. Yndislegur snáði...náði mynd af honum með afa og hann var sko stærri en afinn !

Barnið treystir afanum, það sést á fótaburðinum. Þeir eru báðir með hálfundarlegan svip samt. Þið fáið betri mynd seinna.

Hérna kemur svo næstelsti ömmustrákur, Patrekur Máni

Prakkaralegur en það held ég að sé bara í ættinni ?

Hérna kemur svo Hilmar minnsti sponninn.....

Óttalegt krútt..nýbúinn að spræna út allan ömmusófann. Ömmu fannst það bara fínt, það væri þá ekki eftir en mamman ekki alveg ánægð með barnungann..Hilmar eldri sprændi nú í augað á sér þegar hann var svona lítill. Mamman gólaði ógurlega en pabbinn hinn rólegasti og taldi þetta meinlaust úr svona nýjum leiðslum. Það reyndist rétt vera, barni var ekki meint af.

Mætt á svæðið

Hef haft það nokkuð gott bara, steinsofið hjá gamla mínum með spánnýjar gardínur í herberginu. Nei ekki nýjar gardínur, nýjan kappa. Fékk mér breiðan hvítan kappa með gylltri skreytingu og hengdi upp gardínur sem ég átti, myrkvunargardínur. Þetta er voða mikið selt á hótelin og svoleiðis. Maður dregur fyrir og voilla, nóttin er komin þó það sé hádegi á þriðjudegi í júlí. Var með rimlagardínu (fylgdi húsinu) og ég er ekkert hrifin af svoleiðis dótaríi, ef maður er með gluggann opinn þá skröltir þetta og berst um eins og fugl í búri. Nenni ekki svona hávaða þegar ég er að sofa, nóg að eina hund sem hrýtur.

Sæki mér kaffi.....bíðið aðeins.............

.

.

.

Kaffið komið.

Sko að mörgu leyti tel ég að síðan mín eigi sér ekki endilega langt líf fyrir höndum í viðbót. Smátt og smátt finnst mér hún snúast upp í andhverfu sína. Í upphafi var ég aðallega að fíflast eitthvað hér inni, var nafnlaus vegna þess að fæst sem ég skrifaði var til neins merkilegs. Aðallega fréttablogg og tengingar við svoleiðis.

Svo dó Himmi.

Heimurinn fór á hvolf.

Ég reyndi að bera fólkið mitt uppi og faldi mína líðan. Setti hana frekar hérna. Mamman á þessu heimili hefur alltaf verið svo sterk í augum krakkanna. Mamma mátti ekki bregðast. Mamma mátti ekki brotna. Þau vissu samt hvað mömmunni leið. Systurnar settu Bjössann sinn í að passa mömmuna, litla bróðurinn sem býr heima. Það gerði hann, knúsin sem komu frá þessum unga manni oftast upp úr þurru voru hlýjust og best.

Ein hér sagði í kommenti fyrir löngu að sorgin væri ekki val. Hinsvegar væri val hvernig maður tæki á henni. Þessi orð voru merkileg fannst mér. Þetta mátti ég semsagt gera, vera sterkust og taka þetta þannig. Ég þurfti ekki að æpa og hljóða á almannafæri. Ég var svolítið fegin.

Ég mun aldrei verða sátt við að missa Himma minn en hér er ég, ég er upprétt og mun verða það áfram.

Nú ætla ég að skreppa í að vinna svolítið. Kem í kvöld og tek til heima. Áskorunin virkaði ekki sjáið til. Steinar hjálpar mér samt örugglega við þetta, hann er vanur því blessaður.

God aften allesamen.

geðvonska

eða hvað maður á að kalla það eiginlega. Ég búin að vera hálflasin og svaf eins og klessa í gær eftir vinnu, yfir sjónvarpinu og í nótt, alveg sprungið á mér. Hefði svo getað sofið áfram í morgun en það var ekki í boði enda átti ég að leysa næturvaktina af.

Stundum koma rök rökþrota aðila manni í opna skjöldu. Hér er verið að safna undirskriftum í vinnunni, kaffibollinn nebblega svo rándýr.Hann kostar heilar 100 krónur úr sjálfsalanum hérna frammi. Algert rán segja þessir fimm sem hafa þegar skrifað sig á listann og hafa meistaralega reiknað út hvað menn borga á ári fyrir 7 bolla á dag.

Ég vildi endilega koma því á framfæri í gær að frammi væri kaffivél sem þyrfti ekki annað en að einhver nennti að setja í hana, menn gætu keypt kaffipakka. Ég fékk manndrápsaugnaráð og spurningin sem kom í kjölfarið beindist að því hvort Steinar stæði sig ekki í stykkinu á heimavelli ? Síðan í gær hef ég spáð í samhengið og mér tekst ekki að skilja hvernig holdris manns/eða ekki á Álftanesi kemur kaffiverði í Skógarhlíð við.....Ég er farin að hafa smááhyggjur af kaffiverði í Brasilíu..

Bílstjórinn sem varð fyrir árás í Hátúni er hraustur og hugaður maður, hann er ekki hérna hjá mér á þessari stöð . Persónulega hefði ég aldrei lagt í hann enda hefur hann viðurnefnið glímukappi meðal félaga sinna. Ég er fegin að meiðsli urðu ekki meiri en það endar með því að skermar verða settir í bílana til að verja leigubílstjóranna fyrir árásum.

Vonandi eigið þið góðan dag...

Þessi passar við færsluna hehe

 

 

Hilmar litli,lasin og smá sorg

Hilmar litli kom í fyrsta sinn heim til ömmu sinnar í dag. Það var yndislegt að fá að knúsa hann og hafa smábarnalyktina í nefinu. Hann gerði allar kúnstir sem litlir gormar eiga að gera í ömmufangi, bakaði í bleiuna, ropaði og gubbaði svolítið á ömmusín. Svo dæsti hann alsæll og steinsofnaði eftir öll afrekin sín. Lappi og Keli voru hafðir lokaðir inn í herbergi til að byrja með en svo kom Steinar með þá í taumi fram til að hafa stjórn á þeim. Lappi hafði lítill áhuga á barni en Keli var eiginlega meira hræddur við hann en hitt. Skoðaði hann voða varlega og með miklum spurnarsvip...

Hlustaði á kvöldfréttir og varð svolítið sorgmædd. Pólverjar virðast vera komnir í talsverð vandræði suður með sjó. Mér sveið að heyra um barnið sem hefur verið hér í 7 vetur í skóla og er nú útskúfað. Þetta er skelfilega sorglegt. Bendi að öðru leyti á fréttamiðla í sambandi við þetta mál.

Ég var á vakt í morgun og verð næsta morgun, ég er samt orðin svo drusluleg..ekkert smitandi þó. Oj það verður erfitt að vera á vaktinni á morgun....vonandi lagast ég í nótt..

Áskorun hefur enn engu skilað en það er ekki að marka. Sá eldri hefur sett upp jólaljós af miklum móð og í dag pöntuðum við z braut til að setja upp inni hjá okkur. Þar er rimlagardína og mér líkar ekki við hana þar. Vil hafa gluggann opinn og þá skröltir þessi um í glugganum ef einhver vindur er...ekki gott þar sem býr kona haldin svefntruflunum.

Man ekki meira að segja ykkur en ætla að skreyta þessa færslu með sæta Himma stóra og sæta Himma litla. Set kannski inn nýjar myndir á morgun af þeim nöfnunum.

Sætastur heiminum öllum

Hérna er Hilmar langsætastur, þetta er tekin önnur jólin hans Hilmars, árið 1986.

Kannski stækkar myndin ef maður klikkar á hana.

 

Úr hænsnakofanum

Þessi færsla er skrifuð úr hænsnakofanum. Ég var send þangað til að hugsa málið, þið munið að Emil var í smíðakofanum.

"

 

Það var nú bara fínasta heimili sem ég sá, þegar ég leit inn hjá þér um daginn.    Nú skora ég á Steinar og Björn að taka tvo klukkutíma á föstudag eða laugardag..... með þér..... jólalögin í botn og allir að þrífa í smástund.... SAMAN.  Það er svo gaman.   

Þú lætur mig vita hvort þeir taka áskoruninni.  "

Anna skoraði á þá félaga Steinar og Björn.......

Ég ætla að panta smáhópþrýsting og nú kommentið þið eins og vitlaus á þá...sjáum hvort það tekst ekki að virkja í þeim tiltektargenið........og koma svo !!!!!!!!

Smá blues

Mér leiðist ég.

Hérna er allt í rusli, jólakassar og hundahár. Það mætti halda að einhver hafi sett upp skilti í höfðinu á mér sem á stendur Framkvæmdir bannaðar! Mér leiðist þessi rolugangur í mér. Sem betur fer hefur enginn komið í heimsókn, það er fátt verra en að fá fólk í heimsókn þegar heimilið ber einungis slóðaskap húsmóðurinnar vitni.

Ég sef ekki nógu vel. Ég ákvað að taka ekki töflur í fyrrinótt og í nótt. Mér finnst ekki vera valkostur að sofa bara í lyfjaroti. Þetta gekk alveg hjá mér fyrri nóttina. Í nótt gekk það mun verr, klukkan tikkaði áfram og ég gafst upp og fór fram. Fór inn aftur og þá var hundrass búinn að stelast upp í rúmið mitt. Vildi ekki reka hann svo ég vekti ekki Steinar, þannig að ég svaf svo loksins með stóran hund í fanginu. Það var reyndar voða notalegt, hann er bæði mjúkur og hlýr.

Ég græddi í gær. Sat undir sæng,skítkalt eftir gönguferð í kirkjugarðinum. Steinar stökk út að ná í eitthvað að borða og eldaði hérna eins og herforingi lambafile. Namm namm. Ég hef bara ekki borðað svona mikið í ár og dag held ég. Ef ég ynni ekki vaktavinnu þá myndi ég afhenda honum fastan dag í viku til að elda. Ég er ekkert heima öll kvöld á matartímanum. Verst að Björn missti af þessari snilld. Hann á þvælingi með Arnari besta vin sem birtist hérna óvænt á sunnudaginn, hættur að vera dani. Mikið var ég fegin að sjá hann. Björn búinn að vera hálfvængbrotinn án hans.

Hef þetta ekki lengra að sinni, þarf að upphugsa einhverja leið til að koma mér að einhverju verki.

Ragnheiður sauður, viltu hundskast úr sófanum !!

Ljós