hér koma minningargreinarnar um Hilmar, þær eru ókeypis á mbl.is

Þriðjudaginn 4. september, 2007 - Minningargreinar

Hilmar Már Gíslason

 

Hilmar Már Gíslason fæddist í Keflavík 16. nóvember 1985. Hann lést 19. ágúst sl.

Foreldrar hans eru Ragnheiður Hilmarsdóttir f. 17. 10. 1962 og Gísli Sigurgeir Hafsteinsson f. 13 5. 1945. Þau skildu. Systkini Hilmars, sammæðra eru Hjördís Edda f. 30. 10. 1981, Sólrún Björk f. 6. 3. 1983, Hjalti Þór f. 21. 5. 1987 og Björn Gísli f. 30. 3. 1988. Systkini Hilmars samfeðra eru Helga, Helga Bylgja, Hafsteinn, Herborg, Matthildur, Hafþór, Sigþór, Hrólfur, Auður, Sverrir og Ásta Sigríður.

Foreldrar Ragnheiðar eru Hilmar Mýrkjartansson og Stella Árnadóttir látin 2002. Foreldrar Gísla voru Hafsteinn Björnsson og Þórdís Helgadóttir. Þau er bæði látin.

Fósturfaðir Hilmars er Steinar Jónsson f. 13. 4. 1958.

Fósturmóðir Hilmars er Heiður Sverrisdóttir f. 14. 8 1970.

Útför Hilmars verður gerð frá Fossvogskirkju í dag, þriðjudaginn 4. september, og hefst athöfnin kl. 13.

Elsku hjartans drengurinn minn.

 

Mikið óskaplega er þetta erfitt allt saman, að fá ekki að sjá fallega brosið né prakkaraglampann í augunum framar. Þú varst svo yndislegur. Allir sem þekktu þig elskuðu þig á einn eða annan hátt. Þú varst hrókur alls fagnaðar þar sem þú komst, það lifnaði allt við í kringum þig og allir veltust um af hlátri.

Nú þurfum við sem bíðum að læra að lifa lífinu upp á nýtt. Það verður svo margt öðruvísi en áður en einhvern veginn finnum við leið til þess.

Það eiga svo ótrúlega margir um sárt að binda við fráfall þitt. Nú ertu kominn úr öllum sársauka og kominn inn í ljósið.

Elskan mín, lífið reyndist þér þrautaganga en í gegnum allt skinu gæðin þín.

Drottinn er minn hirðir, mig mun

ekkert bresta.

Á grænum grundum lætur hann mig

hvílast,

leiðir mig að vötnum,

þar sem ég má næðis njóta.

Hann hressir sál mína,

leiðir mig um rétta vegu

fyrir sakir nafns síns.

Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,

óttast ég ekkert illt,

því að þú ert hjá mér,

sproti þinn og stafur hugga mig.

 

Þú býr mér borð

frammi fyrir fjendum mínum,

þú smyr höfuð mitt með olíu,

bikar minn er barmafullur.

Já, gæfa og náð fylgja mér

alla ævidaga mína,

og í húsi Drottins bý ég

langa ævi.

(23. Davíðssálmur.)

Nú ertu búinn að hitta alla þá sem hafa farið á undan þér og ert líklegast kominn í viðgerðir í himnaríki með Hafþóri bróður þínum. Það voru þínar ær og kýr, skrúfa í sundur, laga og gera við.

Elskan mín, þar til við hittumst aftur. Mamma elskar þig ávallt.

Mamma.

 

Elsku Hilmar okkar. Að sitja hér og vita að við fáum aldrei að sjá þig aftur er svo erfitt og sárt.

En minningin um góðan og ljúfan strák lifir í hjörtum okkar. Hér sitjum við og minningarnar streyma fram í hugann. Þú áttir heima hjá mömmu þinni þangað til þú varst 9 ára en þá komst þú til pabba og mömmu Heiðar. Þú varst voða spenntur því það var von á litlu barni hjá okkur.

Og þegar Auður fæddist stóðst þú þig eins og hetja í hlutverki bróður og varst alltaf svo góður við hana.

1997 fluttum við svo til Grindavíkur og þú eignaðist þinn langbesta vin, hann Kristin og þið brölluðuð mikið saman. Svo kom að því að annað barn var í vændum á heimilinu og þig langaði svo að fá lítinn bróður bara til að þú gætir leikið við hann í bílaleik og kennt honum allt um bíla. Ó, hvað ég var fegin þegar ósk þín rættist og Sverrir Breiðfjörð fæddist og þú svo glaður þegar pabbi hringdi og sagði þér að það væri fæddur strákur. Auðvitað komst þú með alla bíla á heimilinu til hans og lékst við hann í bílaleik og hann er svo líkur þér með bíladellu eins og hún best gerist.

Svo fæddist Ásta Sigríður og þú hafðir svo miklar áhyggjur af litlu fótunum hennar því að það var þannig að enginn mátti finna til í kringum þig.

Það er svo minnisstætt þegar þú komst og varst hjá okkur í dálítinn tíma á Patró þegar þú varst um 5 ára og við löbbuðum heim til ömmu Ástu sem var bara í næstu götu og þú spurðir 20 sinnum á leiðinni hvort við værum að verða komin. Svo þegar þú hittir loksins ömmu þá sagðir þú: Ert þú mamma Heiðar og svarið var já. Þá horfðir þú upp og sagðir: Ert þú þá ekki amma mín og þú talaðir alltaf um ömmu Ástu og afa Sverri. Andlát afa Sverris var þér erfitt og við erum viss um að þú hefur fundið hann afa Sverri í þessum nýja heimi og marga fleiri ástvini sem farnir eru á undan þér.

Þú varst alltaf svo duglegur strákur sem lýsir sér best í þegar þú varst um 10 ára og þú fórst með pabba til að skipta um dekk á bílnum okkar. Þú vildir ólmur fá að gera þetta fyrir pabba og pabbi ákvað að leyfa þér að prufa. Þú settir tjakkinn undir og upp með bílinn og losaðir allar rærnar af og dekkið undan. Svo náðir þú í nýja dekkið og settir það undir, rærnar á og niður með bílinn. Þá stóðst þú fyrir framan pabba þinn stoltur strákur og ekki var pabbinn minna stoltur að strákurinn hans gat gert þetta en skítugur varstu eftir þetta og ekki var gerð nein tilraun til að þvo buxur og jakka eftir þá vinnu.

Þú varst með óþrjótandi bíladellu og varst sérfræðingur í öllu sem kom bílum við og var þetta þitt mesta áhugamál.

Jæja, elsku strákurinn okkar, vonandi hefur þú fundið ljósið og friðinn í þínum nýja heimi. Þín er sárt saknað, elsku gullið okkar.

Pabbi og mamma (Heiður).

 

Himmi stóri bróðir okkar er dáinn og langar okkur að skrifa litla bæn til hans sem er svo falleg.

Englar drottins yfir þér vaki

enginn svo þig skaði saki

verði þér bæði vært og rótt

sá sem krossinn bar á baki

blessi þig og að sér taki

guð gefi þér góða nótt.

Elsku Hilmar stóri bróðir, við söknum þín svo mikið og geymum allar góðu minningarnar um þig í hjörtum okkar.

Sofðu vært, elsku bróðir.

Þín systkin,

Auður, Sverrir og Ásta.

 

Elsku bróðir

Núna hefst erfiðasta kveðjustund sem ég hef upplifað.

Aldrei datt mér í hug að ég myndi þurfa að kveðja þig á þennan hátt, því þú varst svo lífglaður og brosmildur.

Þegar ég sit og hugsa til þín minnist ég ávallt hvernig andlitið ljómaði þegar þú brostir líkt og bjartur sumardagur.

Ég man ætíð hversu góður þú varst við allt og alla. Þegar þú sást stóru systur þína leiða eða sára varstu ekki lengi að koma skoppandi með bros á vör og gafst mér stórt knús eða klús eins og þú kallaðir það.

Þú varst svo góður og hjartahlýr, engum mátti líða illa í kringum þig.

Yfirleitt áttum við ekkert nema góðar stundir saman. Okkur leiddist aldrei þó við hefðum ekkert að gera. Þá spratt ímyndunaraflið fram og fórum við í alls konar leiki.

Ég passaði þig oft sem barn og gekk það nú misvel. Þú varst ekta strákur, grallari og algjör prakkari.

Uppátækin þín voru margvísleg. Stundum kom það fyrir að ég týndi þér en ekki þurfti ég að leita að þér lengi. Rölti bara út á bílaplanið og þar varstu að reyna að fá að keyra alla bílana sem þar stóðu. Þú og bílar voru eitt frá upphafi.

Núna sit ég eftir og hugsa stöðugt um þig. En eitt er víst, þótt að þú sért farinn úr þessum heimi þá áttu ætíð eftir að vaka yfir þeim sem þér þótti vænt um.

En þó að árin hafi ekki verið eins mörg og ég vildi er ég þakklát fyrir þann tíma sem ég fékk með þér.

Hvíldu í friði, elsku Hilmar.

Þín systir,

Sólrún.

 

Elsku bróðir.

Nú kveð ég þig með söknuð í hjarta. Það er rosalega erfitt að kveðja þig, Himmi minn, en svona virðist þetta verða að vera. Ég elska þig af öllu mínu hjarta, kæri bróðir, og veit þú munt vaka yfir okkur þar til við yfirgefum þetta líf og sameinumst þér á ný.

 

Drottinn er minn hirðir, mig mun

ekkert bresta.

Á grænum grundum lætur hann mig

hvílast,

leiðir mig að vötnum,

þar sem ég má næðis njóta.

Hann hressir sál mína,

leiðir mig um rétta vegu

fyrir sakir nafns síns.

Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,

óttast ég ekkert illt,

því að þú ert hjá mér,

sproti þinn og stafur hugga mig.

 

Þú býr mér borð

frammi fyrir fjendum mínum,

þú smyr höfuð mitt með olíu,

bikar minn er barmafullur.

Já, gæfa og náð fylgja mér

alla ævidaga mína,

og í húsi Drottins bý ég

langa ævi.

(23. Davíðssálmur.) Þinn bróðir,

 

Hjalti.

 

Drottinn vakir, Drottinn vakir

daga' og nætur yfir þér.

Blíðlynd eins og bezta móðir

ber hann þig í faðmi sér.

Allir þótt þér aðrir bregðist,

aldrei hann á burtu fer.

 

Drottinn elskar, - Drottinn vakir

daga' og nætur yfir þér.

Löng þá sjúkdómsleiðin verður,

lífið hvergi vægir þér,

þrautir magnast, þrjóta kraftar,

þungt og sárt hvert sporið er,

honum treystu, hjálpin kemur,

hann af raunum sigur ber.

 

Drottinn læknar, - Drottinn vakir

daga' og nætur yfir þér.

Þegar freisting mögnuð mætir,

mælir flátt í eyra þér,

hrösun svo þig hendir, bróðir,

háðung að þér sækja fer,

vinir flýja, - æðrast ekki,

einn er sá, er tildrög sér.

 

Drottinn skilur, - Drottinn vakir

daga' og nætur yfir þér.

Þegar æviröðull rennur,

rökkvar fyrir sjónum þér,

hræðstu eigi, hel er fortjald,

hinum megin birtan er.

Höndin, sem þig hingað leiddi,

himins til þig aftur ber.

 

Drottinn elskar, - Drottinn vakir

daga' og nætur yfir þér.

Hinsta kveðja

Aníta.

 

Það sem englarnir syngja sefur þú

 

sefur í djúpinu væra.

Við hin sem lifum í trú

á að ljósið bjarta skæra

veki þig með sól að morgni

veki þig með sól að morgni

 

Drottinn minn faðir lífsins ljós

lát náð þína skína svo blíða

Minn styrkur þú ert mín lífsins rós

tak burt minn myrka kvíða

Þú vekur hann með sól að morgni.

Þú vekur hann með sól að morgni

 

Faðir minn láttu lífsins sól

lýsa upp sorgmætt hjarta.

Hjá þér ég finn frið og skjól.

Láttu svo ljósið þitt bjarta

vekja hann með sól að morgni

vekja hann með sól að morgni

 

Drottinn minn réttu sorgmæddri sál

svala líknarhönd

og slökk þú hjartans harma bál

slít sundur dauðans bönd

svo vaknar hann með sól að morgni

svo vaknar hann með sól að morgni.

 

Farðu í friði vinur minn kær

faðirinn mun þig geyma

Um aldur og ævi þú verður mér nær

aldrei ég skal þér gleyma.

Svo vöknum við með sól að morgni

svo vöknum við með sól að morgni.

(Bubbi Morthens)

Hvíl í frið, elsku kallinn minn og Guð geymi þig

Fjölskyldu Hilmars sendi ég mínar innilegustu samúðarkveðjur

Arnór (Nóri.)

 

 

aðkoman að vellinum

væri þægilegri fyrir okkur sem skilum af okkur fólki ef gerður yrði hringakstur inn á svæðið. Í dag eru tvær innkeyrslur inn á svæðið og bílar troðast beggja vegna inn á. Við sem erum að skila þarna fólki erum óþægilega fyrir en sem betur fer ekki lengi. Hinir eru að leita að stæði fyrir bílinn meðan leikurinn stendur yfir. Betra væri að ekið væri inn á öðrum staðnum og út á hinum.

Að öðru. Ég lokaði á einn hér áðan, hafi ég þá yfirleitt kunnað það. En ég og hann eigum enga samleið og líklega ekki á neinum sviðum. Ég er ekki svo mikið málfrelsiskona að ég þiggi endalausan skít í athugasemdakerfið.

Í dag eru liðin 3 ár frá því að Hilmar flutti um set og var settur niður í Gufunesgarði. Garðurinn sá er að verða afar fallegur ...gróðursæll og fínn. Ég er að reyna að upphugsa breytingu á leiðinu hans. Ætlaði að bæta við steinum en nú fást þeir ekki lengur. Hef líka verið að berjast við grasið á leiðinu, vil það ekki þar.

En jæja....hugsa áfram

Sjötíu fengu sekt á leiknum

ætli ég sé að verða ein ?

Ég er í þjóðkirkjunni og vil og ætla að vera þar áfram.

Svo styð ég ríkisstjórnina.

Mér sýnist hér í bloggheimi að ég sé ein um þessar skoðanir :)

Árni Páll skiptir um vinnustað

dásamlegir þingmenn

og hvað sem sumir segja um suma þá er hjartalagið gott !

En Ásmundur Einar gladdi mig mikið þegar ég skoðaði myndirnar með fréttinni. Hann er eins og ég, málar sig fyrst og fer svo í verkið hahaha

Takk þið - það er gaman að brosa

Þingmenn máluðu húsið

blogg fyrir úrræðagóða

Hér eru nefnilega 2 spurningar.

Það dynja á okkur auglýsingar um orkusöluna.is og maður ráði hvað maður gerir við rafmagnið frá þeim. Getur maður skipt um fyrirtæki og losnað þannig við þessa miklu hækkun sem dynur yfir eftir rúman mánuð ?

Hitt er ; hver á bókina Eldfórnina eftir Vilborgu og vill láta hana ?

Töfraskógar

voru merkilegir í bernsku minni. Þar leyndust allskonar æfintýrapersónur - og sögupersónur úr þeim bókum sem ég las sem barn. Trúið mér, ég las margar bækur.

Ég hef mikið hugsað um fortíðina og sé hana sem nokkurskonar töfraskóg en ekki fallegu minningarnar. Heldur hafa myrkar greinar vafist um háls og andlit og ég svitna í angist yfir þeirri skelfingu sem ég upplifði sem barn. Ég berst hvern dag við að halda jákvæðu hugarfari. En sofni ég á verðinum þá finn ég lyktina af rotnun skógarbotnsins og hnignuninni sem þó er uppspretta nýs lífs.

En ég veit líka að þegar þessar miklu umræður í kringum mig hjaðna, þá mun mér betur takast að ýta þessu aftur í myrkur fornaldar. Þar á þetta heima. Hvergi annarsstaðar.

Ekki misskilja mig, ég fagna umræðu um kynferðisbrot og þau þarf alltaf að upplýsa.

Ég dáist að Sigrúnu Pálínu, hennar barátta hefur verið erfið.

Æi takk

En voðalega sætt af þér !

 Nú þurfum við viðskiptavinir bankans - að borga þetta. Í einhverjum óskilgreindum þjónustugjöldum.

Skemmdarverk eru ekki lausnin á málunum.

Ók inn í Íslandsbanka

Sungið með eigin nefi

var þemað hjá mér í kvöldmessunni í Laugarneskirkju. Afskaplega notalegt og gott andrúmsloft í kirkjunni minni þetta kvöldið. Prédikunin afar góð og hugleiðingar mínar með ágætum. Það hefur plagað mig undanfarið umræðan um kirkjuna og þau mál öll. Í kvöld ákvað ég að láta þetta sem vind um eyrun þjóta og velja fyrir mig sjálfa. Hinir velja bara fyrir sig.

Áður en messan hófst þá rölti ég um framan við kirkjuna, í sporum bernsku minnar. Þarna spiluðum við fótbolta - krakkarnir. Í dag eru þarna tré, stígar og ég tók tal við gamlan bekk.

Ósköp ertu ræfilslegur orðinn greyið sagði ég við hann. Svo rann upp fyrir mér ljós. Ef hann var gamall og snjáður, hvað er ég þá ? ég veit að þessi bekkur var ekki þarna þegar ég var krakki í hverfinu. Ég brosti við gamla bekknum og gekk inn í kirkjuna, þess albúin að njóta helgi hennar.

Byrðarnar mínar skildi ég eftir við altarið, við altarisgönguna.

Syndirnar mínar mínar voru settar á registur til seinni nota, líklega við hliðið milli heimanna. Ég brosti ofan í sálmabókina og minnti Guð á að ég væri afar breyst manneskja og hann yrði vísast að vera til í nýtt útstrik eftir vikuna, mér gengi seint að vera almennileg. Annaðhvort hugsaði ég - gerði eða segði einhverja rækallans vitleysu. Mér fannst himnafaðirinn brosa við mér og segja mér að hann þekkti mig og vissi við hverju væri að búast.

Ég er sátt og fer sátt í draumalandið

var að verða vonlaus

um að nokkur þyrði að andmæla sr Geir en það komu þó kröftug andmæli, sem betur fer. Það er nógu erfitt að berjast við þá sem vilja skemma og eyðileggja allt trúarlíf svo ekki sé þá líka barist innanfrá !

Fólk sumt ætlar af hjörunum af trúarbragðakennslu í skólum - sumt það sama fólk leyfir börnum að horfa á hroðalegar myndir og þætti í sjónvarpi.

Við þurfum svo sem ekki að vera trúuð þó að höfundur hér sé það en kominn er tími til að við sortérum gildin í þjóðfélaginu og hömpum þeim meir sem við viljum hafa, þau góðu.

„Nú þarf Geir Waage að hætta“

með óbragð í munni

verð ég að játa að ég taldi Ólaf Skúlason nánast í heilagra manna tölu.

Jesús hvað ég má skammast mín og hvað ég hef bara verið mikið fífl !

Þið elsku konur, fyrirgefið fávísum aula.

Ég skammast mín

Lýsti alvarlegum brotum