Þegar ég var ung

þá fór ég í vist út á land. Ég fór austur á Höfn til barnmargra hjóna, Guðrúnar og Varða. Þau áttu þá fjögur börn en seinna bættust tvö í hópinn. Þarna dvaldi ég lengi og oft og leit á þau sem mína eigin fjölskyldu og þau tóku við mér eins og bara barni í viðbót.

Sú yngsta þegar ég kom fyrst var þriggja ára rófa, ákveðin lítil og sæt skotta sem neitaði alveg að láta ráðskast með sig þó tæknilega væri hún minnst. Þessi telpa átti í mér hvert bein eftir smátíma og á enn. Þegar hún stækkaði og ég var sjálf komin með börn þá kom hún til mín og passaði mína krakka, alveg eins og góð stóra systir.

Nú er hún, þessi yndislega fósturdóttir mín, komin með krabbamein. Hún er 33 ja ára.

Ég kíkti á hana áðan og hún var nokkuð hress miðað við allt. Ég fékk góðfúslegt leyfi til að segja frá þessu hérna og geri það hér með.

Ljósin fallegu eru núna fyrir hana Öldu mína og hennar nánasta fólk. Manninn hennar , Lárus og sætustu telpurnar þrjár. Mömmu hennar , Guðrúnu sem gekk erfiðu sporin fyrir nokkrum árum og jarðaði elsta son sinn. Systkini hennar sem hafa alla tíð elskað litla skottið sem ekki gengdi. Og alla aðra sem að henni koma.

Bænin er um styrk í baráttunni, styrk til að sigra og stuðning fyrir okkur hin sem stöndum nærri.

Skelfilegar fréttir

bárust mér áðan. Mig og mitt fólk vantar allan þann styrk sem þið eigið aflögu. Ljósin hans Himma mega notast í það.

Ég get ekki upplýst þetta nánar að svo komnu máli en það er hræðilega erfitt.

Komin heim

og við mér blasti undarleg sýn. Maðurinn minn er að horfa á rússneska mynd, ekki mynd sem er neydd upp á hann í gegnum skylduáskrift Rúv og hann að horfa af einskærri skyldurækni, heldur tók hann þessa á leigu í sjónvarpi símans.

Mér finnst stórlega að mér vegið hérna, ég hef yfirleitt haft þá stöðu að vera undarlegi aðilinn í þessu sambandi en nú er því ógnað.

ég hef samt ákveðið að sofa óhrædd hjá honum samt, hann hefur kannski bara smitast smá ?

Horfði áðan á Kastljósið með viðtalinu við Magnús Þór og Gísla. Magnús aflaði sér ekki skilnings hjá mér. Það er óumdeilt að fólk þarf aðstoð með ýmislegt frá bæjarfélaginu en það þarf ekki að stilla þessu endilega upp sem andstæðum, að öðrum hópnum sé hjálpað á kostnað hins.

Hins vegar vorkenni ég þessum tilvonandi íslendingum að flytja hingað í þennan skítkalda rokrass, er ekki miklu hlýrra loftslag hjá þeim ?

Brrr..mér verður kalt við tilhugsunina um vetur og held að ég fari bara undir sæng með hjásvæfunum mínum þremur.

Góða nótt

Kastljós

Er að horfa á það og það er verið að fjalla um myndina um Kjötborg á Ásvallagötu 19. Þessa mynd VERÐ ég að sjá, það er hér með ákveðið.

Annars er ég góð ...

Leiter

Að koma fram undir öðru en bara eigin nafni og aulabrandari í boði hússins

Hefur verið mér hugleikið í kvöld. Ég tala til dæmis ekki mikið um vinnustaðinn minn hérna, undantekning er næsta færsla á undan. Það kemur hreinlega ekki málinu við hvar ég vinn eða við hvað. Ég er einfaldlega Ragnheiður. Ef ég væri hér með vinnustaðinn minn hér auglýstan eða í hausmynd þá yrði ég talsvert meira að gæta orða minna eða leggja aðeins aðrar áherslur á málin.

En í kvöld hef ég lesið (reyndar ekki bara í kvöld, önnur kvöld líka) allskonar blogg, frá fólki sem er merkt hinu og þessu. Í fyrsta sinn skil ég annað sem hafði valdið heilabrotum hér áður hjá mér -afhverju fólk hefur verið rekið úr vinnu fyrir að blogga. Mér finnst það heldur dramatískar aðgerðir en málið er einfaldlega að það er alls ekki öllum gefið að geta bloggað, helmerktir einhverju í bak og fyrir, þannig að ekki hljótist beinn skaði af fyrir viðkomandi fyrirtæki eða samtök.

Umvöndun lokið. Sneiðin passar hinsvegar bara í sum kok.

----------------------------------------------------------

Steinar er að skoða húsbíla á netinu.

Allt í einu spyr hann ; hvernig er klósett með rafmagnsdælu ?

Frúin svarar umhugsunarlaust ; það skítur lummunum lengst út í móa !?

Þá væri víst best að fara í ferðalag með hjálm á hausnum ef slíkur útbúnaður væri í hverjum húsbíl !

Leiðinleg færsla/ekki lesa

9 maí 2008 keypti ég dísilolíu á leigubílinn minn. Lítrinn kostaði 167.90. Tankurinn hjá mér tekur 70 lítra. Fullur tankur á þessu verði kostaði 11.753

Í dag keypti ég olíu. Lítrinn í dag kostaði 175.20. Tankurinn í dag kostar mig 12.264 krónur.

Á meðan er sama gjald í bílnum hjá mér, ekkert hækkað.

Þann 7 janúar sl kostaði hver lítri 136.40. Þá kostaði tankurinn 9.548

Á meðan er gjaldið í bílnum hjá mér eins. Hver er að taka á sig þessa hækkun ? Ég sjálf og enginn annar.

Þetta fer að verða dýrasta tómstundagaman í sögunni !

Fyrir nóttina bendi ég á

Nokkur bænaefni.

Sigrún

Elva Björg

Ragnar Emil

Kári

Vala

Svo eru kertasíðurnar - þær eru í fullu gildi.

Góða nótt

Vestfirska orkan sett í farveg

og annaðhvort er ég léleg húsmóðir eða hundarassarnir kalkaðir. Þeir horfa á mig með stórum spurnaraugum þar sem ég skríð kringum klóið og þríf. Klóið var ekki verst, verstur var ofninn sem er við HLIÐINA Á !! Andskotans uppátæki að setja ofn við hliðina á klóinu !! Stelpur, ég ætla ekki að lýsa lyktinni sem gaus upp þegar heita sápuvatnið baðaði þennan ofn en herrarnir á heimilinu (fyrir utan þessa tvo kölkuðu,ferfættu) eiga eftir að fá manndrápsaugnaráð næst þegar ég sé þá.

Hér kom stórglæsilegur ungur maður rétt áðan, að sækja vagn sem kom með okkur suður. Hann hefur vísast sofið í honum sjálfur í den og nú ætlar hann að setja hann Jóa litla sinn í vagninn. Frænka fékk engar skammir fyrir að stela mynd af snáðanum...Þetta er myndarsnáði hjá Árna Grétari, svo er að sjá hvort hann fær þessi fallegu augu hans pabba síns, hann Jói litli.

Litla skvís sem vildi endilega koma núna en ekki eftir 6 vikur þegar settur dagur væri kominn, braggast vel og er dugleg. Hún er kjarnorkukona og fær nafn merkilegrar konu, hennar ömmu sinnar sem var alveg mögnuð. Minningarorð um Kristínu Ólafsdóttur eru hérna.

Hún var svo falleg og mikill heimsborgari, samt einn mesti vestfirðingur sem ég veit um. Stundum þegar ég loka augunum þá finnst mér ég heyra bjarta hláturinn hennar, blikið í augunum og fallega hrokkna hárið.

Ég hef saknað hennar mikið síðan ég frétti af barnabörnunum hennar, litlu ljósunum eftir svo langan og erfiðan tíma í sorg.

Sé það hægt þá fylgist hún með þeim og Jói hennar líka.

Ég ætlaði að sýna ykkur hann Jóa líka en það er engin mynd af honum í minningargreinasafni mbl. Greinarnar einar standa eftir en engin mynd. Það er slæmt.

Ég ætla að reyna að halda áfram að hreinsa húsið mitt og hugsa fallega til fólksins míns, fyrir vestan og hérna sunnan megin. Jákvæð orka, það er málið.

 

 

Ég held að ég hafi gert skammir

Mér sýnist að ég hafi farið alla leið heim með vestfirsku vegina ! Annars er ég ágæt, eina sem truflar mig er að ég hefði alveg verið til í að hendast beint vestur aftur. Sjúga í mig orkuna sem er fyrir vestan og hvíla mig, þvælast fyrir í sauðburði og áreita ættingjana langt fram á sumar hehehe.

Hérna koma myndir af skammarstrikinu.

Annars er Steinar svo búinn að mæla fyrir rúðunum í gluggana og hann er greinilega að búa sig í að fara að gera við hérna heima. Næsta mál er að færa hitaveitugrindina út í skúr en líklega þarf eitthvað að laga til í skúrnum áður. Kannski er Orkuveitan með einhvern pípulagningameistara sem þeir geta bent á. Það er frekar óheppilegt að vera lengi með vatnslaust hús ef enginn finnst til að tengja saman aftur.

Í dag á Gísli afmæli, hægt að skella afmæliskveðjum inn hjá konunni hans www.snar.blog.is

Svo ætla ég að koma með þetta myndband sem mér fannst ekki vilja virka um daginn...sem á að spila fyrir mig þegar ég er komin í kassann.

 

Myndafærsla

Las hjá Sigrúnu bloggvinkonu og komst að því að mínir hamingjudagar eru sko miklu fleiri en óhamingjudagarnir, ég er sátt við það en hér koma myndir

Gamli höfðinginn orðinn afar skítugur. Þessi bifreið er ekin rétt tæplega 440.000 kílómetra og er í ágætu standi. Það var farið að leka úr dekki í Borgarnesi -Steinar setti kvoðu í en það var steinflatt þegar hann kom út áðan og ætlaði að ná sér í eitthvað í gogginn. Þá var ekki um annað að gera en að skipta um dekk. Það sést grilla í Himmabílinn þarna til hliðar sem hefur staðið á sprungnu nokkuð lengi. Það gleymist alltaf að gera við það dekk enda er sá bíll víst ekki að fara neitt. Ekki á númerum einu sinni.

Þessi sætasta rófa...

Afi með mig sjálfan, langsætastan.

Svo fann ég á síðunni hans Árna Grétars mynd af snáðanum hans, honum Jóa litla. Skömmin hún frænka stal auðvitað myndinni umsvifalaust og hér kemur hún

Verst er að amma hans fékk ekki að upplifa að vera amma hans, elskuleg Stína frænka mín lést svo langt fyrir aldur fram. Þetta hlutverk hefði hún elskað og rækt með stakri prýði eins og allt annað sem hún tók sér fyrir hendur.