Borgarstjórinn í Reykjavík

hefur ekki farið í lýtaaðgerð. Þetta sá ég á einhverjum vefmiðlinum í morgun. Mér varð hugsað til hina fyrri borgarstjóra og það veit sá sem allt veit að um næga borgarstjóra hefur verið að ræða. Ekki minnist ég þess að gert hafi verið að umtalsefni mögulegar lýtaaðgerðir á þeim. Þá er spurningin þessi ; eru það karlar sem eru að spá í þetta ?

Það er ég viss um að er ekki. Það eru konur sem eru að spá í útlit borgarstjórans. Það er bara einfaldlega horft allt öðruvísi á konur en karla í opinberum embættum.

Það er asnalegt.

Hvað finnst fólki um

þessa ritskoðun sem er í gangi hér á blogginu.

Sjá t.d. hérna www.blekpenni.blog.is

Hún hefur ekki verið einn minna bloggvina en ég hef oft lesið síðuna hennar, ekkert sammála henni í öllu en þó frískleikablær á síðunni hennar oft á tíðum.

Veit einhver hvernig svona virkar ? Afhverju missir fólk möguleikann á að tengja við fréttir ? Hvað veldur ? Kvartanir ? Frá hverjum og hvernig ?

Ég var að breyta aðeins hérna hjá mér....setti inn aðra mynd (me on a bad hairday) og tók út ræðuna í höfundarboxi...aðeins að skapa smá fjarlægð við netið.

En endilega..deilið með mér skoðunum ykkar á ritskoðun.

Svo eitt enn, tengi einhver við frétt og fer eitthvað útaf sporinu í færslu sem um það fjallar, er það virkilega frágangssök ? Verður hvert orð í færslunni að víkja nákvæmlega að frétt þeirri sem tengt er í ?

Má ekki segja sem svo....tengt í frétt og svo kemur kannski skemmtisaga frá viðkomandi bloggara um Gróu frænku sem lenti svo nákvæmlega í svipuðu ?

Búa til umræður um viðkomandi fréttir ....

Hvað má hérna !?

Sumir dagar

eru asnalegir en það er allt í lagi. Næst þegar ég fer út þá ætla ég að muna eftir að kveikja á heilanum áður en ég æði af stað.

Sat eins og sá sofandi sauður sem ég er við Sögu í dag og tók ekki eftir stærstu gerð af rútu sem varð að brölta upp á eyju. Kunningi minn var á öðrum Kynnisferðabíl þarna hinu megin við og kom og skammaði mig.... Ekki veit ég hversu trúlegt honum fannst að ég sá ekki þennan fjórtán metra langa bíl.......

Svo kom farþegi sem var að flýta sér. Ein ljósin sem ég tróðst yfir í umferðinni voru orðin....ehhh....öhhh.....svona appelsínugul. Þar er myndavél. Ég horfði á hana og hún gerði ekkert, augun hvörfluðu niður staurinn og þar sat mótorhjólalögga... Ég sá hann náttlega ekkert frekar en 14 metra rútuna rétt áður...og beið eftir að hann elti mig upp og skammaði mig í formi sektarmiða.

Það gerðist ekki. Ég slapp. Með skrekkinn

Annars hef ég eytt deginum mest í borðalagða menn. Það er hressandi fyrir konur eins og mig - men in uniform jú sí   Steinar af síðunni minni !

Annars er ég góð, vetrarplanið er að smella saman og ég er ferlega góð bara...dadída..

Ráðist á gamlingjann

og það fauk alveg herfilega í kallinn minn.

Það er girðingardrusla þarna í kringum völlinn en auðvitað er ekkert mál að klöngrast yfir hana. Steinar vill fá rafmagn í girðinguna þannig að um leið og þeir klofa yfir þá kemur myndarlegur straumur beint í p.....inn á þeim. Það myndi kenna þeim, hvæsti hann sótrauður í framan af hneykslun á meðferðinni á Páli vini sínum.

Svo undarlegt árátta sem þetta er þá svipar þessu helst til merkinga sem fresskettir (ógeltir) stunda. Kettirnir marka sér svæði, yfirráðasvæði, og þetta er eins. Ég held að það sé styttra síðan "krotararnir" duttu úr trjánum en við hin almennt. Það munar amk einum ættlið eða meira síðan.

Auðvitað vaxa menn uppúr þessu.

 

Skemmdarverk á Þristinum

Þótt þú langförull legðir

Og hér er óneitanlega ferðalangur dagsins kominn, með nafn fyrrum eiganda á nebbanum og hliðunum. Þessi bíll er í Afganistan.

Mér hefði nú þótt betra að hafa M númerið á honum áfram en það verður ekki á allt kosið í þessu lífi.

Ríkissjónvarpið olli mér nokkrum vonbrigðum áðan. Þeir voru með þátt helgaðan minningu Sigurbjörns Einarssonar og mér fannst þessi þáttur alls ekki nógu vel unninn. Það hefði verið hægt að setja upp svo miklu skemmtilegri þátt. Af nógu er að taka á langri ævi Sigurbjörns.

Í mínum huga og svo margra annarra var hann mesti andans maður sem uppi hefur verið. Ég hlustaði á þessi ræðubrot sem þó voru flutt og fannst mikið til koma og saknaði þess að hafa ekki haft á því skárra vit sem barn að hlusta á hann.

Yfirlit og tilhlökkun

Litið yfir liðna viku :

eyddi 2 fyrstu vikudögunum í að klára ákveðin verk á heimavelli svo þau þvældust ekki fyrir mér um helgina. Það tókst með sóma.

Miðvikudagur.

ég fór að keyra og lenti í tímahraki undir kvöldmat. Steinar var seinn heim með matinn sem ég átti að elda og tók upp á að bjóða tveimur herrum í mat. Shit...og ég átti að vera komin allt annað klukkan 20. Ég setti Íslandsmet í hraðeldun og áti og slapp þangað sem ég ætlaði mér. Eldhúsið var skilið eftir í tómum voða enda lagaði Steinar það bara áður en ég kom heim.

Fimmtudagur

Einhver andvaka truflaði mig og ég sofnaði allt of seint. Fór þar af leiðandi ekki á fætur fyrr en stuttu áður en ég átti að vera komin í Laugarneskirkju, skrapp eldsnöggt í vinnuna til Steinars og eyddi 2 tímum svo í kirkjunni. Alveg endurnærð á eftir. Ók svo aðeins og settist á símavakt um kvöldið eftir sumarfríið.

Föstudagur.

Hentist á fætur um 9, ætlaði ekki að láta nappa mig í bólinu þann daginn. Fór að keyra og fór í hádeginu með Öldu og Lalla á fund með læknateyminu. Alveg ágætar niðurstöður þar. Hélt svo áfram að keyra fram að kvöldmat. Þá passaði að koma sér á vaktina og henni lauk ekki fyrr en 2.30 um nóttina. Eftir smákrók á heimleið þá slapp ég í "sengen" og bara dó......

Laugardagur

Vaknaði ekki fyrr en klukkan hringdi í hádeginu. Dreif mig á fætur, ákveðin í að horfa á útför Sigurbjörns Einarssonar biskups áður en ég mætti í vinnuna. Falleg, látlaus athöfn og mér tókst að láta af einni gamalli kergju síðan ég var barn í Laugarnesi. Það er ágætt að losa sig við leiðindin smátt og smátt. Ég verð orðin helvíti góð sjötug. Leiðindalaus !

Fór í vinnuna 15.30 og átti fyrir höndum langa vakt fram á næsta morgun. Það gekk allt að óskum. Fólk eins og það er þegar það hefur hvolft í sig efni sem felur þeirra eigin persónu á bakvið móðu. Ekkert betra eða verra en vant er.

Fegnust í heimi þegar ég komst heim í rúm.

Sunnudagur

Hangi hér og dettur ekki skárra í hug en að blogga í dagbókarstíl. Hló mig máttlausa af bloggi Hnakkusar áðan, nenni ekki að smíða tengil en hann má m.a. finna hjá www.skessa.blog.is í tenglum. Færslan sem ég skemmti mér svona vel yfir heitir ; að fá Stein inn um gluggann.

Steinar skrapp út í rokið með prakkarana tvo og lofaði að halda sér vel í þá, hér er rok.

 

 

Nýr bloggvinur

Mitt í öllum asanum í liðinni viku þá eignaðist ég nýjan bloggvin. Ég rakst á færslu sem snerti mig inn að hjartarótum enda þekki ég málaflokkinn vel.

Þau mál sem hún fjallar um eru ekki á könnu hins opinbera. Við hinsvegar , almenningur, getum lagt okkar af mörkum til að breyta þeim með öðru viðhorfi. Mín skoðun er amk sú að rót eineltis sé sá skortur af umburðarlyndi sem við berum sjálf gegn hvert öðru. Barn sem heyrir sífellt lagt illt til annarra lærir dómhörku. En auðvitað geta verið aðrar ástæður fyrir að börn leggja önnur börn í einelti og níðast á þeim.

Síðan mín er stillt þannig að bloggvinir sjást ekki á henni en ég sé í innviðunum allar nýjar færslur.

Mig langar því að biðja ykkur að smella á bloggvináttu við Ingibjörgu Helgu Baldursdóttur og leggja ykkar af mörkum í umræðum um einelti. Við megum ekki missa fleiri ungmenni.

Ingibjörg Helga

Ef linkurinn að ofan virkar ekki.

(www.ingabaldurs.blog.is)

Mér er fullljóst að það er ekki sunnudagur en ég náði að eignast smástund útaf fyrir mig akkurat núna.

Hjalti minn varð fyrir slæmu einelti í skóla. Að taka á móti barni sínu blóðugu, niðurbrotnu og grátandi úr skólanum dag eftir dag er ofsalega erfitt. Það er líka erfitt að finnast maður standa aleinn í þeirri baráttu.

Gerendur eineltis eru ekki minna slasaðir á sálinni. Þeim þarf eflaust að hjálpa líka til að þeim líði ekki svo illa að það þurfi að bitna á öðrum. Margir foreldrar trúa ekki að börn þeirra eigi svo slæmar hliðar til.

Það er ekki lausn að henda fórnarlambinu úr skólanum. Það hefur ekki þrek til að byrja upp á nýtt.

Fyrirgefið ef þetta er sundurlaust. Ég hef ekki nógu góðan tíma núna til að semja pistil um einelti. Ég er samt að reyna og þið verðið að taka viljann fyrir verkið.

Hugsið um þessi mál

tímalaus . is

Bara ein skilaboð á dyrinni..

 

EKKI klukka mig ..plís....ég nenni þessu hreint ekki ....og það er bannað að móðgast þó ég nenni ekki.

Tala kannski við ykkur á sunnudag..lofa engu. Mikið að gera og enginn tími

Hvenær þá ?

Ég minni á samstarfssamning ríkisstjórnarinnar.

Ég minni á nám ljósmæðra

Ég minni á hlutverk ljósmæðra

Spurning mín er þessi :

Í góðæri mátti ekki hækka laun til að koma ekki af stað verðbólgu, það mátti ekki rugga bátnum.

Í verðbólgu má ekki hækka launin vegna þess að aurarnir eru "ekki til"

Hvenær má þá hækka launin ?

Þegar snjóar í neðra ?

Áfram ljósmæður !

Þeir sem eru aflögufærir

 Tekið af öðrum bloggum og birt til stuðnings.

 

3.9.2008 | 13:05

Soffía

 Veikindi og erfiðleikar gera sjaldnast boð á undan sér, það fær hún Soffía sem er kona á fertugsaldri að reyna þessa dagana,  hún þarf á hjálp okkar og fyrirbænum að halda

 Soffía greindist með æxli í höfði í byrjun Ágústmánaðar, Soffía og börn hennar þrjú voru í sumarbústað austur á landi. Og þá fór meinið að gera vart við sig með sjónsviðsskerðingu á vinstra auga, svima og ljósfælni. Þrátt fyrir öll þessi einkenni tókst henni til allrar guðs lukku að koma sér og börnunum heim í Hafnarfjörðinn heilu og höldnu. Þegar heim var komið fóru einkennin versnandi og á endanum fór Soffía uppá bráðavakt, þar sem gerðar voru rannsóknir og höfuðmynd tekin. Á þeirri mynd sáu læknarnir eitthvað sem krafðist frekari athugunar.  Daginn eftir var hún send í segulóm myndatöku, og þá kom í ljós að um æxli væri að ræða.  Aðeins viku eftir greiningu gekkst Soffía undir stóra aðgerð sem tók 7 tíma, aðgerðin gekk vel en einungis var hægt að fjarlægja helminginn af æxlinu.  Sýni sem tekin voru sýndu að næsta skref yrði geislameðferð og hefst hún að viku liðinni.  Soffía er enn með skert sjónsvið og ljós og minnsti hávaði fara illa í hana.  Soffía á 3 börn, 21 árs gamla dóttur og 2 syni 6 ára og 9 mánaða. Maður hennar og faðir barna hennar lést fyrir ári síðan í bílslysi og hét hann Jóhannes Örn.

Soffía dvelst enn á sjúkrahúsi og óvíst hvenær hún fær að fara heim, hún verður óvinnufær um óákveðinn tíma, hún hefur starfað sem húsvörður í blokk og búið í húsvarðaríbúðinni. Það er því ljóst að hún mun verða húsnæðislaus og atvinnulaus með börnin sín þrjú.

Stofnaður hefur verið reikningur til styrktar fjölskyldunni og er hann sem hér segir Reikningsnúmer: 0140-05-14321 kennitala: 161069-3619