Í staðinn fyrir

að pirra mig á orðum stuðningsmanna hinna ýmsu forsetaefna þá hef ég ákveðið að brosa með öllu andlitinu.

Ég skrapp aðeins suður með sjó í dag og sá gríðarlegan mannfjölda í sæta bæjarfélaginu Garði. Ég brosi alltaf að bæjarhátíðarslagorðinu þeirra, ferskir vindar í Garði. Þar er oftast rok eða allavega hraðferð á logninu. En þetta er klárlega krúttlegasti bærinn :)

Ég hef það bara nokkuð gott og reyni að ýta öllum erfiðleikum og basli til hliðar.

Knús á línuna - meira seinna :)

lífslærdómur

Svo lengi lærir sem lifir stendur einhversstaðar. 

Það er líka nokkuð ljóst að daginn sem við fæðumst þá byrjum við að telja niður dagana til loka lífsins á jörðinni.

Hingað til hafa skrokkskjóðurnar mínar aðallega verið til þess að pirra mig. Nú er aðeins annað uppi á teningunum. Nú þarf ég að læra að fara betur með mig og læra að nú get ég ekki nema suma hluti. Þetta hefur reynst mér afar erfitt og ég er enn ekki komin á þann stað að sætta mig við orðinn hlut.

Oft hef ég séð fólk, þá oftar aðeins í eldri kantinum, tala um heilsuna og hún er óbætanleg og svona. Ég hef lesið þetta og eiginlega ekki spáð meira í það.

 

Sumar ákvarðanir sem ég hef tekið fyrir löngu hafa orðið þess valdandi að líklega verður stórafmælið mitt á þessu ári -síðasta stórafmælið.  Þó ætla ég ekkert að velta mér uppúr því, handan sólarlagsins bíður hann Himmi minn eftir mér. Það getur bara verið gleðiefni :)

Svo getur kannski verið að eitthvað snjallt komi fram á sjónarsviðið sem býður upp á lækningu við þessum lungnakvilla, hver veit ?   

Í dag og í gær hef ég hugleitt hvort ég yrði betur stödd í hreinna lofti. Ég er nánast eins og svifryksmælir - finn um leið ef hlutirnir verða eitthvað gruggugir úti og þá verð ég lasin - en ekki tekur maður húsið sitt bara og fer ?

 

Hænunum mínum fækkaði um eina um daginn.

 Það var samt ekki þessi á myndinni :)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Farin að hugsa um að gera eitthvað :)