Brakaði í heilanum

þegar ég reyndi að muna lykilorðið hérna inn á en það tókst. Ég sit hér heima í sólinni - reyndar ekki úti í sólinni. Það má víst ekki lengur eftir að krabbi vildi búa í húðinni á mér. Ég þarf að verða mér úti um sólhatt á höfuðið :) Verst að hárið er svo óstýrilátt að það hefur aldrei verið sérlega auðvelt að vera með slíkt höfuðfat :)  

Hér er allt í þokkalegum skorðum. Ég fann út seinnipart vetrar að betra er fyrir mig að hafa hluti eftir klukku heldur en öðrum mælieiningum. Rútína er algerlega lykilorðið en þá virka ég bara alveg þokkalega :) Allt byggir þetta nú á því að reyna að vera sæmileg og ekki sér til skammar meira en þolanlegt er fyrir alla aðila.

Ég fór um daginn og sótti um vegabréf. Það hef ég aldrei gert áður haha....ég veit ekki hvað ungi maðurinn í afgreiðslunni hélt þegar bóndi minn lagði líka um sína alfyrstu umsókn. Við erum spes.

Við förum í næsta mánuði - eða allavega ég. Það er nú ekki vitað með bóndann. Kannski hentar ekki fyrirtækinu að hann fari akkurat þá. Þá förum við bara aftur - í haust :) 

Þetta verður svona fjölskylduferð. Förum nokkuð mörg saman.

Ég hef unnið markvisst í sorgarhóp í vetur og finnst það gera mér gott. Það er ómetanlegt að hitta fólk sem skilur mann án orða. Faðmlag frá þeim er svo mikill styrkur og eitthvað svo hreint og ómengað og ekta. Það er ekkert sérlega gott að lýsa þessu.

Fólk í fjölskyldunni plumar sig verulega misjafnlega. Sumir taka kolrangar ákvarðanir á meðan aðrir standa sig svo vel að eftirtekt vekur. Ég reyni bara að leyfa fólki að eiga lífið í friði fyrir nefinu á mér en ég frétti samt ýmislegt sem er ekkert spennandi að vita af fólki í. Það verður hinsvegar að reka sig á sjálft og vilja leita leiða til betra og öruggara lífs. Ég get ekki lifað lífinu fyrir aðra. 

Á þessu ári verða 3 ár síðan ég skipti um vinnustað. Það reyndist mikið framfaraskref og mér sjálfri til heilla. Mér líður miklu betur á nýja staðnum og lungnaveikin helst miklu frekar í jafnvægi Sakna nú samt stundum kallanna þarna á gamla staðnum en það verður að hafa það. 

Á þessu ári verða líka 8 ár síðan Himmi minn dó og á þessu ári hefði hann orðið þrítugur. Jafnaldrar hans eru farnir að eignast börn, skapa sér framtíð og eiga mörg fallegt líf. Hann á ekkert - nema pláss í hjarta móður sinnar sem ævinlega verður helgað bara honum þar til ég sameinast honum á ný. Í Gufunesgarði eða á nýjum tilverustað. 

Best að fara að hnusa af góða veðrinu :)

hmm

og á meðan lekur Landsspítalinn, sjúklingum og starfsfólki til heilsutjóns -

Endurbætur á Arnarhvoli

Dvalið í skuggasundum

er val hvers og eins. Oft má ég beita mig hörðu að vera ekki þar, en stundum velur fólk að vera þar.

Það móðgast við mann og vill bara vera móðgað þó að í raun sé ekkert beint til að vera móðgað yfir. Það heldur að maður hafi sagt eitthvað eða gert eitthvað en vill svo alls ekki tala við mann um málið til að koma hlutunum á hreint.

 

Það er spes.

 

Og hvað gerir maður ?  Ekkert, það er ekkert hægt að gera þegar fólk vill ekki hafa neitt með mann að gera. Stundum bitnar það svo á algerum sakleysingjum sem ekkert hafa til saka unnið og hvergi nærri komið. 

En mikið væri gott að fólk hefði rænu á að troða sökinni þangað sem hún á heima en ekki bara á næsta mann orðalaust.

 

vegurinn heim

hefur ekki verið sá skemmtilegasti undanfarið. Hann var lokaður alveg einn dagspart en við ræflarnir komumst til Hafnarfjarðar og þaðan til Reykjavíkur.

Hér standa yfir framkvæmdir og mótmæli. Kofinn og vinnusvæðið hjá IAV hangir utan í blindhæðinni við Garðaholt. Frekar vondur staður og ég veit ekki alveg hvað réði þeirri staðsetningu.

Það er eins gott að aka varlega um vinnusvæðið, það er annars hætta á að maður aki yfir IAV kall, mótmælanda eða álf í búferlaflutningum.

Það er ekki nokkur leið að sleppa með hreinan bílinn heiman og heim.

Þetta er bara svona.

Ég lenti á kjaftatörn við gamlan mann í gær. Á gangstéttabrún við Hverfisgötu. Hann horfði alveg með áhyggjusvip ofan í gríðarstóra holu.

Þetta verður allt fínt þegar þetta verður búið. 

Alþjóðlegur dagur sjálfsvígsforvarna

Hann er í dag.

Ég hafði ekki hugmynd um að slíkur dagur væri til þar til sonur minn fyrirfór sér fyrir 6 árum. Ég vissi nánast ekkert um sjálfsvíg, hafði ekki leitt hugann að því.

Ég vissi ekki að ég sem foreldri stæði brotin eftir - löskuð fyrir lífstíð.

Allskonar erfiðar tilfinningar hafa gert vart við sig. Hjálparleysið og sorgin, óskin um að hafa getað hjálpað áður en svo afdrifarík ákvörðun var tekin. Óskin um að hafa verið treyst nóg til að segja manni hvað væri að gerast og hvað væri að. Óskin um að hafa staðið sig betur svo barnið hefði orðið sterkari einstaklingur og fundið aðra leið í sínum vandræðum. Sársaukafull sjálfsskoðun sem stendur enn yfir, yfirtekur lífið að nokkru leyti og veldur svo sárri kviku innra með mér. Stundum þarf ég að anda mig í gegnum andlega sársaukann, þvílíkar kvalir.

 

Áður undirliggjandi andlegar flækjur hafa magnast upp. Félagsfælnin er alveg laus úr sínum böndum og valsar um frjáls. Mér finnst hæfnin til mannlegra samskipta hafa tapast mikið. Enda hvernig mætti annað svo sem vera ? Mér tekst að rífa sjálfa mig niður daglega, ég skal alltaf finna eitthvað bilað og brogað við mig og þá oftast sem persónu.

 

Í kvöld verður samvera í Dómkirkjunni - klukkan átta. Þar minnunst við þeirra sem tekið hafa líf sitt.

 

Góðar stundir. 

á morgun rennur hann upp

dagurinn sem markaði þau verstu tímamót sem ég hef orðið fyrir. Enn baslast ég við afleiðingarnar og býst við þvi æfina á enda.

Hann Himmi minn fór  - fór og skildi mömmu sína eftir.

 

Hér til hliðar er tengill á kertasíðuna - ljósin hans. Mér þætti vænt um að sjá sem flest ljós þar á morgun.

 

takk.. 

að ala nöðru sér við brjóst

er ekkert spennandi upplifun en það hefur áreiðanlega komið fyrir okkur flest. Ég var að finna eitt svoleiðis dýr. 

Þegar maður spreðar væntumþykju sinni á fólk sem reynist ekki þess virði - þá setur mann ögn hljóðan.

 

Líklega er maður eftir allt svona lélegur mannþekkjari 

 

En það gerir þá bara ekkert til..vont karma mun elta þá uppi sem hafa unnið sér það inn.

 

Fyndnast er þó að viðkomandi telur sig hafa áorkað einhverju og jú - batt í raun fyrir sín eigin augu. Þetta er áreiðanlega station útgáfan af strútsheilkenninu.

Ég er hinsvegar löngu hætt að afhenda þriðja aðila stjórnina yfir minni líðan. Þar ræð ég og bara ég 

 

Ef þið skiljið ekki rass í bala þá bara hnippið í mig á FB 

Annars er allt gott. Allir ágætlega hressir og margt skemmtilegt að gerast :) Ég komst meira að segja upp úr borði 38 í Candy crush saga lol :) 

Ég ætlaði

að láta þessa nýju stjórn gera skammir áður en ég færi að hnýta í hana. Spurning hvort þetta telst þá afbrot númer eitt ? 

Lögreglan stöðvaði Sigmund

Í gær

Var einn þessara ljúfsáru daga. Sonur minn átti afmæli en þá kemur svo sterk áminning um gatið sem er í hópnum mínum. Síðasta flotta myndin af Himma heitnum var tekin 21 mai 2007 - þá varð þessi sem átti afmæli í gær, tvítugur.

 

 

Hérna kemur sú mynd. 6 ára gömul síðan í gær. Við fórum með afmælisstrák og kærustuna hans út að borða í gær. Fyrir valinu varð Borgin. Fínn matur og fín þjónusta. Okkur fannst samt kolkrabbasalat frekar spes haha en jæja. Við völdum nefnilega smakk seðil :) Fengum allskonar mat 

Kjördagur í gær

og mikil spenna í loftinu.

 

Úrslit voru tiltölulega snemma ljós en bara í grófum dráttum. Píratar hrukku inn á síðustu metrunum.

 

Það eru margir nýir þingmenn sem setjast nú á þing.

 

Það verður gaman að fylgjast með þessu kjörtímabili.

Ég hefði viljað sjá sumt öðruvísi en um það tjóir ekki að fást - nú er niðurstaðan komin og í lýðræðisríki virðum við niðurstöðuna.

 

Ef þetta gengur ekki vel þá fást pottar og pönnur á góðu verði í Ikea.