Djö hvað mér brá

og ég er ekki mjög dramatísk kona. Ég var í vinnunni í kvöld og ók heim. Lenti á eftir sjúkrabíl sem hvarf sjónum rétt hjá heima. Ég bý í svona smáhúsaþyrpingu fyrir utan alfaraleið. Hingað fer enginn nema hann eigi heima hérna. Fer ekki skrattans sjúkrabíllinn veginn áleiðis heim til mín ! Hann stoppar hér við kyrrstæðan bíl og ég fékk slag. Svipaðist í örvæntingu eftir lausum hundum ef það væri nú Steinar sem steinlægi þarna í miðjum göngutúrnum með voffana..svo ákvað ég að reyna að hringja í hann en ég hefði alveg eins getað hringt í Ólaf Ragnar, ekkert svar og hjartað fór alveg ofan í brækur. Ég snarstoppaði í innkeyrslunni og það komu engir hundar í ljós í forstofunni og enn ansaði ekki Steinar. Ég skalf svo mikið að ég ætlaði ekki að geta opnað með lyklinum en um leið og ég gat sett lykilinn í þá heyrði ég í hundarössunum mínum. Stökk inn og skammaði kallinn fyrir að vera ósvífinn heima í heilu lagi og ég í taugahrúgu í innkeyrslunni. SHIT !

Þið sem hafið skoðað það sem ég benti ykkur á, kærar þakkir fyrir ykkar viðbrögð. Ég mun líklegast birta þetta á morgun ef engin viðbrögð verða hjá þeim aðilum sem eiga að gæta velsæmis.

Góða nótt -ég verð að reyna að ná hjartanu úr buxunum og knúsa kallinn minn....

Athugasemdir

[Anna Einarsdóttir, 2.4.2008 kl. 00:10]

Æjæ, það er svo vont að verða svona hræddur.    Mikið rosalega er ég glöð að ekkert var að heima hjá ykkur. 

Ef þú birtir á morgun, birti ég líka á morgun og skora á alla að gera slíkt hið sama.  Svona lagað gengur ekki. 

[Kidda (IP-tala skráð) 2.4.2008 kl. 00:11]

Þetta hefur ekki verið notaleg heimkoma.

Knúsaðu samt Steinar fyrir að hafa verið saklaus í þessu öllu saman.

Knús inn í nóttina

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 2.4.2008 kl. 01:21]

Ekki vildi ég verða svona hrædd

[Tiger, 2.4.2008 kl. 01:31]

  Úff já, það er hræðilegt þegar maður lendir í svona smá sjokki og tala nú ekki um þegar maður nær ekki í rassgatið á neinum sko...

Hefði sko viljað vera dauð fluga á vegg þegar þú varst að skammast í kallinum fyrir að vera heill á húfi inni en ekki flísalagður um allar tryssur. Skemmtileg færsla hjá þér - þrátt fyrir það hve hræðilegt það er fyrir hjartað að detta svona niðrí buxur - enda oft æði erfitt að hala það aftur upp á sinn rétta stað sko. Knús á þig elskulegust!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 2.4.2008 kl. 08:38]

Ég skil þig fullkomlega.  Hefði farið yfirum. 

Bíð spennt eftir júnó.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 2.4.2008 kl. 09:00]

Úff.Ég hefði líka skammað kallinn .