Búin að missa öll

hamingjustigin sem Líf hundstík gaf mér um daginn í labbinu. Steinar fór með þau öll 3 í gær og ég þorði ekki með til að espa ekki upp flensuna. Í dag hef ég húkt heima en Steinar fór í vinnuna fyrir mig. Gott að eiga fjölhæfan kall..

Hundarassar hafa skroppið út fyrir stafinn til að pissa en annars verið ofurseldir því að hlusta með mér á Rás 1. Nú var að hefjast þáttur -tónlistargetraunarþáttur- og þar var spilað á eitthvað hljóðfæri sem gefur frá sér hvellt og langt hljóð. Það passaði. Þegar ég leit upp þá sást ekki nokkur hundur. Nú var nóg komið sögðu þau og fóru eins langt frá útvarpinu og þau komust.

Á morgun ætla ég að gera nokkuð sérlega skemmtilegt. Segi frá því þegar það er framkvæmt hehe.

Annars erum við systur að verða búnar að næla okkur í kaffiboð um allt land. Takk elskurnar  Við verðum nefnilega að reyna að vera svolítið hreyfanlegar eða aðallega ég. Það versta sem ég geri sjálfri mér er að húka bara heima og gera ekki neitt. Ég saknaði þess í gær að geta ekki labbað með hvuttana og er að spá í að fara í dag. Það hlýtur að vera í lagi ef ég set upp 7 silkihúfurnar ? Ég er skárri í dag en í gær en þessi hausverkur vill bara vera hjá mér. Nenni ekki að taka verkjatöflur og ætla að reyna að bíða hann af mér. Hann fer jú einhverntímann.

Annars þyrfti ég að ná í ryksuguna, hér eru ljósir lokkar um allt. Libba búin að vera í 2 daga en er greinilega að fella hár greyið. Tilbreyting í að vera með ljósa lokka hérna í staðinn fyrir þessa svörtu sem alltaf eru hér.

Mín kæra systir skrapp í bloggpásu,ég vona náttlega að hún komi aftur en ég er ekkert á flæðiskeri stödd samt. Við erum fastar saman á msn bara hehehe. Verra með ykkur greyin, að missa af henni.

Best að skreppa að kíkja á bloggvinina mína. Gá hvað þeir eru að gera í dag.

Þetta styð ég

Það er ekki nóg að setja þau á meðferðarheimili og svo hvisss.....út á götuna bara eða heim til fjölskyldunnar sem er kannski enn brotin eftir reynsluna.

Mummi er klár.

Götusmiðjan vill samstarf við sveitarfélögin

Kelmundur og tilvistarkreppan

og fyrirspurn.

Keli er í tómu tjóni. Libba bjálfast með hundadótið um allt hús og hann þorir ekki að taka af henni. Hann fann leið áðan, renndi sér eldsnöggt undir borð, hrifsaði dótið og setti það inn í herbergi. Hann er tiltektartjúllaður..hundkjáninn.

Svo var ég að spökulera, kann einhver hérna á facebook ?

Held ekkert um það lengur

ég ER komin með flensu, iðnaðarmenn í hausnum og aðallega vinstra eyranu og undarleg líðan að öðru leyti. Það verður bara að hafa sinn gang.

En ég ætlaði bara að segja ykkur að ég er loks búin að klára að setja inn nýja myndaalbúmið, það heitir útför Hilmars.

Kveðja til ykkar

Það er brilliant veður

og ég sit inni að vinna. Einhver verður auðvitað að gera það. Við erum með "barnabarn" í helgargistingu, tíkina hans Sigga hana Líf. Fórum í gærkvöldi og löbbuðum með stóðið og ég held að við höfum náð okkur í milljón þakklætisstig hjá tíkinni. Keli horfði að vísu undrandi á hana næstum allan labbitúrinn, hann labbar hnarreistur og montinn, upp með hausinn en hún labbar með nefið í jörðinni. Honum fannst þetta undarlegt háttalag.

Nú erum við búin að labba samviskusamlega með hvutta hvern dag síðan á sunnudag. En nú eru aðeins blikur á lofti. Ég held að ég sé að fá flensu !

Njótið dagsins elskurnar, það ætla ég að gera þrátt fyrir allt

Eitthvað tæknivesen var að hrella mig

í gær og mér tókst ekki að setja inn nema að ég held eina mynd. Ég fór eftir leiðbeiningunum á myndasíðunni og bjó til zip skrá en það dugði samt ekki. Ég var nú heldur kannski ekki alveg róleg, það fer fátt verr í mig en svona nethegðun.Enn verra auðvitað að hún beinist gegn systur minni sem er manna meinlausust enda eins og vinkona mín, Marta segir hér í kommentum þá er ekki hægt að sjá að lesið hafi verið rétt út úr hennar færslu þarna.

Og þá er best að ég geri grein fyrir mínum hugsunum með þennan dóm.

Auðvitað á kennarinn að fá fébætur fyrir sinn skaða, það er óumdeilanlegt í mínum huga. En það sem ég ekki skil er þessi málshöfðun á foreldrana fyrir hönd barnsins. Við sem höfum átt börn í skóla vitum að við getum takmarkað stýrt hegðun þeirra þar innandyra og við sjálf víðsfjarri. Í minni vinnu er það þannig að ég er tryggð fyrir skakkaföllum sem ég mögulega verð fyrir hérna.

Allar þroskaraskanir eru erfiðar viðureignar, þeir sem ekki þekkja til ákveða oft með sjálfum sér að um skort á uppeldi sé að ræða. Maður heldur náttlega allskonar vitleysu meðan maður hefur ekki lent í aðstæðunum. Asperger eins og margt annað er misjafnlega mikið frá því að vera væg röskun í það að vera verulega hamlandi fyrir einstaklinginn.

Við virðumst gefa fyllibyttum miðbæjarins nokkurn afslátt á því að berja hverja aðra eins og harðfisk vegna þess að viðkomandi eru með skerta dómgreind vegna drykkju. Svo missir barn stjórn á sér og það er dæmt í þungar fébætur. Sambærilegt ? Nei kannski ekki en svona ber þetta fyrir sjónir. Það má nauðga konu einn sér eða saman í hóp fyrir smáaura en þá má hvorki kalla Jón Ólafs né Ómar ljótt, þá fyrst verður maður blankur.

Samræmi ? Nei það sé ég ekki.

Jón Steinar sagði reyndar eitt af viti um daginn og það er eina leiðin, hann vildi að dómstólarnir fengu sér talsmann til að skýra undarlega dóma. Það yrði nálægt því sniðugt en ekki sæi ég nokkurn mann endast í því embætti.

Mér til undrunar komst ég að því að ég á fjóra bloggvini sameiginlega með þessum heiðursmönnum sem ég var að tala um í síðustu færslu. Þá varð ég hissa.

Ég fór að hlæja að sjálfri mér í gær, langaði svo að sjá Taggart og fór að ergja mig á hversu seint hann er sýndur. Hugsaði svo málið ögn og komst að því að ég hefði líklega líka pirrað mig yfir hversu snemma hann er þegar krakkarnir voru minni.

Heiður ; mundu að bera mömmu þinni kveðjuna mína, hún er óumdeilanlega ein þeirra sem mér hlýnar um hjartarætur að hugsa um. Hún er yndisleg kona.

 

Sagan sem virðist endalaus

Undarleg er mannanna hugsun og viðbrögð öll. Að mér læðist grunur um að nú hafi eitthvað annað verið notað sem fallbyssufóður en vant er.

Sjá hérna

Hversu lengi á það að ganga að fólk sæti slíkum árásum ? Mér er skapi næst að fara yfir listann minn,sjá hvort nokkur bloggvinur er sameiginlegur. Ég get ekki verið þekkt fyrir slíkan félagsskap.

Annars ætla ég að búa til nýtt albúm fyrir þá fjölskyldumeðlimi sem eru ekki hér nærri ...það eru myndir úr útförinni hans Himma.

Jahérna

Ég náði mér í nýja bloggvinkonu um daginn, ungu móður hans Kidda litla sem ekið var á í Keflavík. Við mæður sem misst höfum börn getum kannski haft smástuðning hver af annarri, það þekki ég allaveganna með samskiptum mínum við hana Birnu mína. ( www.skralli.blog.is)

Ég leit við hjá nýju bloggvinkonu minni áðan og það hvellfauk í mig. Hérna er færslan hennar. Þessi umræða sem hún vitnar í er á www.er.is og er eins hálfvitaleg og hægt er. Þar er talað afar niðrandi um Kompás þáttinn um hann Kidda litla og þá sem á hann horfðu. Upphafsmaður virðist telja það mannkost að vilja ekki/geta ekki sett sig í spor þeirra sem glíma við erfiða lífreynslu. Það segir líklega meira um þann einstakling en flest annað. Verst er að sjá að viðkomandi hefur um sig nokkra já-hirð álíkra samúðarlausra kvenna. Auðvitað varð mamma hans Kidda litla sár, hver hefði ekki orðið það?

Svo er verið að hefja Byrgismál í dómsölum í dag. Flestir eru sannfærðir um sekt G.J. enda voru ýmsir hlutir sem eindregið bentu til sektar hans, myndbrot og annað. Þá rakst ég á þessa færslu og ofbauð, ný birtingarmynd kvenhaturs viðkomandi aðila .

Þegar bláköld mannvonskan birtist svona eins og þessar tvær færslur bera með sér þá verður maður lítill innan í sér. Að fólk skuli geta hagað sér með þessum hætti.

Ég ætla að fara og gera annað en að lesa á netinu...mér sýnist mér ekki veita af því.

Notalegt kvöld

með yndislegum strák, hann er farinn heim núna. Hér kom Hjalli minn og eyddi kvöldinu með mömmu sinni og gamla. Honum líður vel og hann er í góðu jafnvægi. Hann nær að hugsa til stóra bróður með hlýju og við gátum rifjað upp nokkar notalegar Himmaminningar sem eru ekki bara Himma heldur Hjalla líka. Hjalli hefur notalega nærveru og það er gott að hafa hann.

Hann kom með kisu með sér sem ég hef ekki fyrr séð. Hún er víst vön hundum þannig að hann ákvað að bjóða henni með. Henni leist ágætlega á hvuttana og hætti ekki fyrr en hún gat kysst Kela á nebbann. Keli var logandi hræddur við hana en kyngdi bara og ákvað að standa kyrr á meðan. Þetta er ofsalega falleg og góð kisa, svona kisu myndi ég vilja eiga en ég þori ekki að fá mér kisu, fékk svo slæmt ofnæmi fyrir kisum um árið og varð að farga kisunum sem ég átti þá. Ég sakna þeirra ennþá enda voru þau magnaðir karakterar.

Ég ætla að setja myndir hérna inn.

Amma knúsar ástarengilinn sinn

 

Vesen ? nei nei ekki svo

Hér er felumynd, hvað er á þessari mynd ? Bara koma með fyrsta stafinn

Labbfærsla

Við skálmuðum stærri hringinn með hundana í sólinni og ROKINU, norðan 30 metrar á sekúndu eða eitthvað álíka. Löbbuðum til baka meðfram sjónum og þar er sjóvarnargarður, ég hafði skjól af honum meðan Steinar var með hausinn í skrilljón gömlum vindstigum. Það er gott að vera lítil kellíng.

Sá einn fugl á leiðinni og Keli líka, Keli vildi elta fuglinn en komst að því að það var eiginlega handleggur með mömmu fasta við sig. Fuglinn slapp og ég gat sagt Steinari frá því, milli andkafanna af rokinu, að þetta væri minn mesti upp áhaldsfugl. Hann var agnarlítið hissa á því. Þetta er afar algengur fugl. Þetta var stokkandarsteggur. Þegar ég var lítil í Krossamýri þá var andapar þar við húsið. Mamma ákvað einn daginn að ná mynd af þessum vinum okkar og viti menn, þau hófu sig til flugs og komu aldrei aftur. Í vinnunni hjá mér í Skógarhlíð kom líka ár eftir ár andapar í brauð á nóttunni. Fuglar vakna upp úr 3 á nóttunni, þetta lærði ég þegar ég var á næturvöktunum. Þau komu hverja nótt en svo hætti kollan að koma meðan hún lá á en kom svo aftur að því loknu. Eitt árið hvarf hún en kom of fljótt til baka. Þá hafði hreiðrið hennar áreiðanlega eyðilagst í framkvæmdunum við nýju Hringbrautina. Hún verpti nefnilega þarna nærri kapellu Valsaranna. Endirinn á því framkvæmdamáli varð sá að andavinirnir okkar hurfu fyrir rest.

Keli er hrifinn af fuglum og vill elta þá. Lappi er hinsvegar hrifnari af hestum og sannaði það áðan með því að kútvelta sér í þurrum hrossaskít við afar litlar vinsældir okkar.

Nú lít ég út eins og vonda nornin í norðrinu og ætla að skutlast í sturtu, það er líklega best að hafa hundaLappa með í sturtuna.

Heyri í ykkur.

Munið eftir forvitninni í næstu færslu og endilega líka, hver er ykkar uppáhaldsfugl ?