Litlar vörður á langri leið

Miðvikudagur, 10. október 2007

Litlar vörður á langri leið

Mér tókst bölvanlega að sofa í nótt. Það truflaði mig allt sem hugsast gat,veðrið úti ,hvuttarnir og tilraun til martraðar.

Ég var líka nokkuð búin að kvíða fyrir deginum í dag. Í dag er dagurinn sem hann átti að koma skoppandi með sólskinsbrosið sitt til mömmu, laus við dóminn sinn. Hann er auðvitað laus við dóminn en það er óvíst að mamma sjái hann koma vappandi,hífandi upp um sig buxurnar í skrefinu. Hann mundi ekkert hvar hann hafði síðast séð beltið sitt og þær áttu til að leka niður um hann buxurnar. Bara sætasta krúttið...

Mér tókst aðeins að laga til í gær, hef verið hálflömuð í heimilisdeildinni undanfarið. Ég hef þjáðst af rolugangi sem veldur því að mér tekst ekki að byrja á neinu af viti. Það er alveg borin von að karlarnir mínir sjái nokkuð draslið og ég nenni ekki á láta það ergja mig. Mínir karlar eru bara svoleiðis...og þegar það fer í mig þá er oftast um að kenna að ég sjálf nenni ekki í verkin.

Í öllu þessu heilaleysi undanfarið tókst mér að verða mér til skammar, ég gleymdi að minna Steinar á afmæli afaprinsessunnar og ég fékk einhverskonar furðuaugnaráð frá honum í gærkvöldi. Fyrirgefðu Steinunn mín...heilinn er bara bilaður.

Okkur systrum var boðið í stórafmæli um helgina, eini verkurinn er að það er langt í burtu. Málið er enn í rannsókn. Við eigum mikið uppáhaldsfrændfólk á vestfjörðum og þangað væri þá förinni heitið. Litla afaskvísan ætlar líka að halda upp á fimm árin sín um helgina.

Flokkur: Bloggar | Breytt 20.9.2009 kl. 15:53 | Facebook

Athugasemdir

"Óvíst að mamma sjái hann koma vappandi".... hvað getur maður sagt ? Þetta er sorglegt og sárt. Faðm frá mér.

Anna Einarsdóttir, 10.10.2007 kl. 09:14

Þetta er erfið stund hjá þér Ragnheiður mín. Sorgin er alltaf að banka upp á. Hún á eftir að gera það áfram. Leyfðu þér að syrgja. Þessi rolugangur sem þú talar um er ofur eðlilegur. Þú hefur enga orku, þú ert búin að ganga á "vararafhlöðunum" lengi. Vertu góð við þig, ætlaðu þér ekki of mikið. Betri líðan kemur ofur hægt dag frá degi. Ljósið yfirgefur mann aldrei, það koma bara stundir þar sem eitthvað skyggir á það. Guð gefi þér góðan dag og styrki íg til að takast á við verkefni dagsins. Faðmlag frá mér.

Sigurlaug B. Gröndal, 10.10.2007 kl. 09:45

Mikið fyndist mér sniðugt hjá ykkur að bregða ykkur vestur, skipta aðeins um umhverfi, sérstaklega í ljósi þessa "rolugangs" (sem þú kallar svo!) sem hrjáir þig. Endilega drífðu í vesturför!

Greta Björg Úlfsdóttir, 10.10.2007 kl. 10:08

Ég og húsbandið fórum í utanlandsferð með stórum hópi af fólki aðeins 4 mánuðum eftir að Haukur dó. Það var alveg ómetanlegur léttir að komast aðeins frá aðstæðunum og út úr umhverfinu. Hreinlega létti það á okkur. Hvet þig til vesturfarar. En svona birtist sorgin líka hjá mér. Það er nánast allt í umhverfinu sem minnir á þann sem fór á undan okkur. En við fáum að hitta strákana okkar hressa og glaða aftur þegar okkar stund kemur

Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 10.10.2007 kl. 10:18