bænastuðningur + viðbót

óskast, ég ætla að gera nýja síðu á eftir...treysti mér ekki alveg strax..

fyrirbænaefnið er Alda.

Kveikið ljós..á Himmasíðu, á borðinu, hvar sem er.....

Hún er miklu skárri í dag en í gær. Hún fékk svæsna lungnabólgu og verður líklega inni um helgina. Hún hringdi áðan og var miklu sprækari. Komin framúr og svona. Í gær þegar ég fór til hennar þá var hún varla með rænu, með bullandi hita og andaði eins og spörfugl.

Miklu betra núna, kærar þakkir fyrir hjálpina með ljósin. Ég er enn ekki búin að rolast til að gera sér síðu fyrir hana en ég veit að Himmi vill alveg geyma baráttuljós fyrir dindind sína.

 

Munið ljósasíðurnar

og svona í leiðinni, ég fékk skammir á annarri síðu...það var hressandi tilbreyting, átti þessar sneiðar alveg inni hehe.

Gott þegar maður er búinn að vinna sér inn bita, einn og sjálfur.

www.blogg.visir.is/elladis

kertasíðan hennar hér í næstu færslu

kertasíða Þórdísar Tinnu er þar líka

Himmi hérna til hliðar eins og hann er vanur 

Kisa er týnd, nánar hérna

Dreifa þessu sem víðast !

 Þetta er tekið af vef Rögnu móður Ellu Dísar litlu.

Ég bjó til kertasíðu fyrir hana á sama svæði og Himmi er á.

KERTASÍÐAN FYRIR ELLU DÍS

« Betri í dag en í gær

Ella Dís á gjörgæslu og á í erfiðleikum.

Elsku Ella okkar er kominn á gjörgæslu síðan á þriðjudag,en þá fékk hún svona öndunarerfiðleika eins og hún hefur verið að berjast við en þetta er greinilega aðeins of erfitt fyrir hana.

Í gær fór hún í aðgerð og var reynt að setja barkaslöngu í hana en hún hélst ekki í og datt tvívegis út og allt í klessu.

Núna er hún í öndunarvél og er óvisst hvað verður gert,hún á að fara í frekari rannsóknir á morgun óg verður því svæfð.

Mér langar svo að biðja ykkur að kveikja á kerti fyrir hana og biðja fyrir henni því ég hef svo miklar áhyggjur af henni.Og við vitum öll hvað mikill orka gerir gott og kannski gerist annað kraftaverk.

ég reyni að skrifa a morgun á lata vita hvað gerist.

knús

Ragna

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Hér er smá viðbót.

Kertasíðan hennar Þórdísar Tinnu hefur orðið nokkuð útundan, hérna er slóð á hana

http://www.gratefulness.org/candles/candles.cfm?l=eng&gi=tinna

Einstök kona, magnaður karakter.

Í tilefni af heimsókn Mörthu Stewart

Athugið

Öllum er svarað. Ef ekkert svar kemur þá eruð þið líklega ekki að senda í rétt email...

[e-mail]

Athugið 2xg og 2xh

Hehe og þó ég eigi að vera með ykkar þá verðið þið að senda aftur, hef örugglega týnt emailunum ykkar í einhverju tiltektarkasti

Ýmsar breytingar fyrirhugaðar

og meðal annars hef ég í hyggju að minnka verulega eða hætta alveg að skrifa á þessa síðu. Ég á eina aðra gamla og ég er að spá í að fara að nota hana frekar.

Þeim sem ég kannast við gef ég upp slóð á hina síðuna en einungis í emaili.

Auðvitað eru bakvið þessa ákvörðun ástæður, en þær koma heldur ekki hérna.

Hey lið ! Sendið mér heldur póst, það er [e-mail]

ég missi annars af og ruglast og fer í kerfi og flækju

Í dag eru 11 mánuðir

síðan hann fór. Ég sakna hans hvern einasta dag og tala við hann og um hann hvern dag við mitt fólk. Í fyrradag herti ég mig upp, druslaði mér í kirkjugarðinn og fór með blóm til mömmu í tilefni af sjötugsafmæli hennar. Ég fór líka með blóm til Himma og klappaði krossinum hans. Svo bað ég hann að leiðbeina mér til Hauks hennar Birnu Dísar. Síðast þegar ég fór þá fann ég hann alls ekki og það var í fyrsta sinn sem það gerðist. Núna labbaði ég nánast beint til hans og sá fallega steininn sem kominn er hjá honum. Áður en Himmi dó þá las ég síðuna hjá Birnu Dís og skoðaði myndir af hennar syni, hann minnti mig um margt á Himma minn. Ekki vissi ég þá að svo stuttu seinna stæði ég í sporunum hennar, líka búin að missa son. Það er vond spor að vera í. En maður hefur svosem ekkert val. Þetta gerðist og einhvernveginn verður maður að finna leið til að lifa með þessum skelfilega raunveruleika. Maður verður aldrei samur eftir....það kemur óbætanlegt skarð. Samt var ég orðin nokkuð sjóuð í að hafa ekki Himma um mislangan tíma. Hann sat inni í 4rða sinn og ég var að æfast í því að vera án hans. En ég var samt ekki og verð aldrei klár í að hitta hann aldrei meira. Það er svo óendanlega erfitt.

Ljósasíðan hans hefur lifað í ellefu mánuði. Fyrir það þakka ég ykkur, þið hafið verið yndisleg að halda henni gangandi með því að hafa alltaf á henni ljós.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hér er verið að smíða og reyna að klára glugga. Einn var lélegur og fékk nýja pósta. Það er að klárast og þá þarf bara að setja gler í 2 aðra. Þetta verður frábært að sleppa við lekann....handklæðasprettir um allt hús þegar rignir. Við þurfum svo að setja nýtt járn á þakið. Það er víst eitthvað plastklætt dótarí eða eitthvað svoleiðis. Það gerist vonandi á næsta ári.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sumarfríið fer ágætlega af stað. Ég er náttlega á spretti í hinni vinnunni á meðan en stefnan er að komast samt eitthvað í sumar. Steinar er fastur í sinni vinnu og ekki nennir frúin ein eitthvað út á land.

Alltaf lærir maður eitthvað nýtt

Ég er komin í sumarfrí og hóf daginn á merkilegri uppgötvun. Ég vaknaði með vont tak í bakinu og hef borðað verkjatöflur í dag, í svo miklu magni að ég þurfti engan kvöldmat. Um síðdegið rann upp fyrir mér ljós, aha ! hugsaði ég. Nú veit ég hvernig framsóknarmönnum líður !! Með heilu hnífasettin í bakinu.

Þá veit ég það

En hið undarlega var að Steinar var svipað skakkur. Ég hef grun um að hér fari fram, í skjóli myrkurs, skelfilegt heimilisofbeldi. Annað hvort okkar er að lumbra á hinu og þekkjandi mínar svefnvenjur þá verður að viðurkennast að ég er mun líklegri aðilinn í næturofbeldi en Steinar. Hann á að vísu til að klípa mig aðeins þegar hann sefur ...ég hef kannski brugðist aaaaðeins of hart við ?

Njótið dagsins

Myndir

Fagmannlegir "smiðir"

Bestu vinirnir þreyttir

Löbbuðum fram á "bjöllusauð"

Ég hef þessa viljandi stærri. Þetta kom í ljós í gönguför í Hólavallagarði. Þarna hefur einhver strokið. Sigga systir og Bjössi spáðu heilmikið í hvort viðkomandi stingi ekki í stúf í miðbænum eftir 100 ára vist í kirkjugarðinum. Við komum þó ekki auga á flóttamanninn neinsstaðar.

Við þrömmuðum við í ömmuhúsi bernskunnar.

 

 

 

17 júlí 1938

fæddist stúlka. Hún var björt yfirlitum og falleg hnáta. Hvert ár þar á eftir fæddist systkini. Í dag lifa einungis tveir bræður eftir af þessum fimm barna hópi. Þau lifðu af fátækt og erfiðleika eftirstríðsáranna og urðu góðir þjóðfélagsþegnar.

Þessi stúlka var móðir mín, Stella.

Þann 30 nóvember nk verða 6 ár síðan hún lést á líknardeildinni í Kópavogi eftir mikil veikindi.

Hún hvílir stutt frá dóttursyninum í Grafarvogskirkjugarði.

Blessuð sé minning hennar mömmu